Po dwóch tygodniach nieprzerwanego kina nadeszła wreszcie chwila prawdy. Zwycięzcy 77. Festiwalu Filmowego w Cannes zostali ogłoszeni podczas uroczystej gali w sobotni wieczór.
Złota Palma, najwyższe wyróżnienie festiwalu, trafiła do komedii Seana Bakera Anora. Zdenerwowany i roztrzęsiony Baker wyszedł na scenę i podziękował jury, mówiąc, że wciąż „nie może w to uwierzyć” Baker powiedział, że zdobycie głównej nagrody w Cannes było „moim jedynym celem jako filmowca przez ostatnie 30 lat”
Baker wymienił także Francisa Forda Coppolę i Davida Cronenberga, dwóch weteranów reżyserii, których filmy znalazły się w tym roku w konkursie w Cannes, jako główne inspiracje. Baker przeszedł długą drogę od nakręcenia swojego filmu fabularnego z 2015 roku Tangerine na iPhonie5s do zdobycia Złotej Palmy. Jest pierwszym amerykańskim reżyserem, który zdobył Złotą Palmę od czasów Terrence’a Malicka za Drzewo życia w 2011 roku.
Komentując decyzję jury, przewodnicząca Greta Gerwig powiedziała, że Anora ma „coś, co przypomina nam klasykę, były tam struktury Lubitscha i Howarda Hawksa. Zrobiła coś prawdziwego i nieoczekiwanego”
Anora jest piątym z rzędu filmem Neon, który zdobył główną nagrodę w Cannes, po Anatomy of a Fall, Triangle of Sadness, Titane i Parasite. Neon nie ustalił jeszcze daty premiery filmu w Stanach Zjednoczonych, ale należy spodziewać się, że dystrybutor wprowadzi go na rynek na początku października, podobnie jak w przypadku poprzednich zdobywców Złotej Palmy, co okazało się sukcesem zarówno w sezonie nagród, jak i w kasie.
Grand Prix, wręczone niespodziewanie przez Violę Davis, powędrowało do filmu Payala Kapadii All We Imagine As Light, pierwszego indyjskiego filmu w konkursie Cannes od 1994 roku.
Kapadia wykorzystała swoje przemówienie, aby wyrazić solidarność z pracownikami festiwalu filmowego w Cannes, którzy walczą o lepsze warunki pracy i pokazała swój czerwony przycisk „Sous les écrans la dèche”, od kolektywu reprezentującego niezależnych pracowników festiwalu. Pracownicy protestowali przez cały tegoroczny festiwal. Kapadia powiedziała, że wartościami, które kierują nią jako filmowcem, są „solidarność i empatia” i wyróżniła „wielu ludzi, którzy pracują za kulisami festiwalu, wykonali wspaniałą pracę, to dzięki nim festiwal istnieje”, po czym trzymała swój przycisk Sous les écrans.
Specjalną nagrodę jury otrzymał irański melodramat polityczny The Seed of the Sacred Fig dysydenckiego reżysera Mohammada Rasoulofa, który uciekł z Iranu zaledwie kilka tygodni przed festiwalem.
Gwiazdy meksykańskiego musicalu kryminalnego Jacques’a Audiarda Emilia Pérez (Adriana Paz, Zoe Saldaña, Selena Gomez i odtwórczyni głównej roli Karla Sofía Gascón) zdobyły nagrodę dla najlepszej aktorki, a Gascón stała się pierwszą aktorką trans, która wygrała w Cannes. Emilia Pérez również otrzymała nagrodę jury.
„Kobiety razem – to coś, co chcieliśmy uhonorować, przyznając tę nagrodę” – powiedziała Gerwig. „Każda z nich jest wybitna, ale razem są transcendentne.”
Jesse Plemons zdobył nagrodę dla najlepszego aktora za rolę w Kinds of Kindness, antologicznym filmie Yorgosa Lanthimosa, który ponownie połączył go ze swoimi Poor Things gwiazdami Emmą Stone i Willemem Dafoe. Aktor Civil War i Power of the Dog gra trzy role w dziwacznym surrealistycznym tryptyku Lanthimosa: Uległego biznesmena, pogrążonego w żałobie policjanta i biseksualnego członka sekty.
To było Cannes pełne podziałów i nie było wyraźnego faworyta do tegorocznych nagród. Tylko kilka filmów – w tym All We Imagine as Light i The Seed of the Sacred Fig – zostało powszechnie przyjętych przez krytyków.
Większość z nich podzieliła publiczność. Megalopolis Coppoli, z Adamem Driverem w roli głównej, był zarówno powszechnie krytykowany, jak i selektywnie celebrowany. Emilia Pérez została okrzyknięta przez większość arcydziełem, ale pozostawiła niektórych krytyków zimnymi.
Film Bakera Anora był chwalony przez amerykańskich krytyków, ale przez wielu w Europie został odrzucony jako zbyt mainstreamowy na konkurs w Cannes. Film Andrei Arnold Bird, melodramat klasy robotniczej z elementami fantastycznymi, podobnie zebrał zarówno pochwały, jak i pochwały. The Substance, film francuskiej reżyserki Coralie Fargeat z Demi Moore, Margaret Qualley i Dennisem Quaidem w rolach głównych, został okrzyknięty arcydziełem i odrzucony jako nieoryginalna aktualizacja horroru o ciele w stylu Davida Cronenberga. Nowy film Cronenberga, The Shrouds, również biorący udział w konkursie, nie tyle podzielił krytyków, co pozostawił ich rozczarowanych, a większość z nich określiła go jako wyciszoną wersję znanych motywów kanadyjskiego filmowca-weterana.
Film Ali Abbasiego o Donaldzie Trumpie The Apprentice, który opowiada o tym, jak były prezydent USA został ukształtowany pod okiem bezwzględnego prawnika Roya Cohna (Sebastian Stan gra Trumpa, Jeremy Strong wciela się w Cohna), zyskał największe zainteresowanie prasy, zwłaszcza po tym, jak prawnicy Trumpa wysłali do twórców filmu nakaz zaprzestania działalności, próbując uniemożliwić sprzedaż filmu w USA.Jednak nieco konwencjonalne biograficzne podejście Abbasiego i to, co niektórzy postrzegali jako zbyt przychylne spojrzenie na wczesne lata Trumpa, nie spodobało się niektórym krytykom.
Jednym z filmowców, co do którego wszyscy mogą się zgodzić, jest George Lucas, który podczas ceremonii otrzymał honorową Złotą Palmę za swój wkład w kino, od jego pierwszego filmu fabularnego THX-1138, który miał premierę w sekcji Directors’ Fortnight w Cannes w 1971 roku, po serie Star Wars i Indiana Jones. Lucas został uhonorowany honorową Palmą przez swojego starego przyjaciela Coppolę, którego nazwał „starszym bratem i mentorem” odbierając nagrodę.
„Przyszedłem tu dzisiaj, by podziękować wam wszystkim” – powiedział Lucas. „Jestem tylko dzieciakiem, który dorastał w środku Kalifornii, otoczony winnicami i kręcił filmy w San Francisco z moim przyjacielem Francisem Coppolą. Spędziliśmy więc całą naszą karierę równolegle, a w szczególności w San Francisco. W rzeczywistości nigdy nie nakręciłem hollywoodzkiego filmu jako reżyser. To wielki zaszczyt być tutaj. Mogę to powiedzieć.”
Pełna lista zwycięzców znajduje się poniżej:
Złota Palma
Sean Baker, Anora
Grand Prix
All We Imagine As Light
Nagroda Jury
Emilia Pérez
Najlepszy reżyser
Miguel Gomes, Grand Tour
Najlepszy scenariusz
Coralie Fargeat, The Substance
Najlepsza aktorka
Adriana Paz, Zoe Saldaña, Karla Sofía Gascón, Selena Gomez, Emilia Pérez
Najlepszy aktor
Jesse Plemons, Kinds of Kindness
Honorowa Złota Palma
George Lucas
Nagroda specjalna
Mohammad Rasoulof, The Seed of the Sacred Fig
Złota Kamera dla najlepszego filmu debiutanckiego
Halfdan Ullman Tondel, Armand
Złota Palma dla najlepszego filmu krótkometrażowego
Nebojsa Slijepcevic, The Man Who Could Not Remain Silent
Ta historia została pierwotnie opublikowana o 9:42 rano 25 maja.