’Puss in Boots: The Last Wish’ Review: Antonio Banderas w doskonałej kociej formie

Hej dzieciaki, chcecie zobaczyć film obracający się wokół starzejącego się męskiego bohatera zmagającego się z kryzysem wieku średniego, który rozpaczliwie boi się swojej nadchodzącej śmiertelności? W sam raz na święta?

Nie za bardzo? Nie wydaje mi się. A co, gdybym ci powiedział, że to był film Puss in Boots?

Minęły prawie dwie dekady od czasu, gdy uroczy Puss zadebiutował na ekranie w Shreku 2 i 11 lat od jego debiutu w roli głównej, a on sam jest w gorszym stanie. W rozbudowanej sekwencji akcji, która otwiera jego nową animowaną przygodę Puss in Boots: The Last Wish, zostaje zabity. To normalnie nie byłby problem dla kota z dziewięcioma życiami, ale Puss stracił teraz osiem z nich. Naturalnie, to powoduje wizytę u jego zaniepokojonego lekarza (Anthony Mendez), który radzi mu przyjąć pewne zmiany w stylu życia. Jak przejść na emeryturę i nie umierać więcej. Próbuje również wziąć temperaturę Puss, a nie ustnie. Kot naturalnie odmawia, zapewniając swojego lekarza, „Zaufaj mi, biegam gorąco”

Puss (Antonio Banderas) ma bardziej bezpośrednie rozwiązanie swojego problemu. Z pomocą swojej byłej dziewczyny i okazjonalnej folii Kitty Softpaws (Salma Hayek Pinault, również powtarzając swoją rolę), udaje się do Czarnego Lasu w poszukiwaniu mitycznej Wishing Star, że ma nadzieję, że przywróci swoje roztrwonione życie.

Jeśli zastanawiasz się, jak stracił tak wiele, scenarzyści Paul FIsher i Tommy Swerdlow żywo ilustrują przyczyny jego licznych zgonów w zabawnym montażu, który ilustruje częsty dowcip na wyświetlaczu w ofercie DreamWorks Animation. Nie wszystkie te śmierci są heroiczne, jak pokazuje jego żarłoczna, przegrana walka z alergią na skorupiaki.

Puss i Kitty udać się do lasu, w towarzystwie Perrito (Harvey Guillen), mangy, aspirujących pies terapii, którą Puss spotyka, gdy bierze tymczasowe schronienie w przeludnionym domu obsesyjnej miłośnika kotów (Da’Vine Joy Randolph). Wiele przygód zapewniają, z trio zmuszony do zmagania się z takich złych znaków jak nastoletni Goldilocks (Florence Pugh) poszedł zły, bardzo dojrzałe, ponadgabarytowych Jack Horner (John Mulaney, który, dzięki magii inżynierii, dźwięki wielki tutaj), teraz podziemny Kingpin, a rodzina przestępcza składający się z Momma Bear (Olivia Colman), Papa Bear (Ray Winstone) i nie-at-all pomniejszony Baby Bear (Samson Kayo). Tymczasem Puss jest ścigany przez przerażającego łowcy nagród Wolf (Wagner Moura), wizualne uosobienie śmiertelności, która go prześladuje.

Ciemniejszy w tonie, ale wciąż niezwykle zabawny, film, jak wiele z jego animowanych braci, załamuje się, gdy ucieka się do frenetycznych sekwencji akcji, pozornie zaprojektowanych dla krótkich okresów uwagi maluchów. Te wyczerpujące epizody bledną w porównaniu z takimi wrzaskliwymi scenami jak koci pojedynek o spodkach, w którym Puss próbuje udowodnić, że jest najbardziej uroczy.

Również bardzo zabawne są sceny z udziałem małego, inspirowanego Jiminy Cricket Ethical Bug, który bezowocnie próbuje służyć jako sumienie Jacka Hornera. (On jest głosem DreamWorks Animation story supervisor Kevin McCann, robi zabawny riff na Jimmy Stewart).

Czyniąc częste, choć czasami przesadzone aluzje do spaghetti westernów Sergio Leone, film – wyreżyserowany przez Joela Crawforda (The Croods: A New Age) – szczyci się malarskim stylem animacji, który sprawia wrażenie bogatszego niż zwykła grafika komputerowa.

Puss in Boots: The Last Wish wygląda świetnie, ale to, co naprawdę sprawia, że działa jest jedwabisty głos Banderasa kolei, przekazując wszystkie z charakteru over-the-top koci suavity, a jednocześnie sprawia, że jasne, że jest bardzo w na żart. Zbyt często w filmach animowanych pojawia się przepłacona i zbyt wykwalifikowana obsada głosowa, którą dzieci, a także większość dorosłych, nie mogą się przejmować. Banderas, z drugiej strony, jest wart każdego grosza.