Nieprawdopodobny związek Pameli Anderson z Julianem Assange’em nie jest tylko powierzchowny – aktorka i autorka w swoim pamiętniku Love, Pamela wyraża głęboki związek z założycielem WikiLeaks zbudowany na wzajemnym szacunku.
Aktorka Baywatch wyszczególniła w swojej nowo wydanej książce, która ukazała się we wtorek (zbiegając się z wydaniem jej dokumentu Netflix Pamela, a love story), jak regularnie odwiedzała Assange’a w ekwadorskiej ambasadzie w Londynie. Dodała, że ich przyjaźń nie skończyła się, gdy został wysłany do więzienia o zaostrzonym rygorze, Belmarsh, mówiąc, że zażądał, aby była pierwszą osobą, która go odwiedzi.
„To było szokujące doświadczenie – pięć punktów kontrolnych, krzyki i wrzaski, gdy przechodziliśmy przez podwórko”, aby przejść przez osobne wejście, Anderson wyjaśniła w swojej książce. „To było najbardziej przerażające miejsce, jakie kiedykolwiek odwiedziłam. …[Assange] nie należy tam.”
Assange znalazł się pod międzynarodowym ostrzałem w 2010 roku po tym, jak opublikował kilka tajnych dokumentów, które zostały dostarczone przez analityka wywiadu armii amerykańskiej Chelsea Manning. Był przedmiotem dochodzeń w kilku hrabstwach, a także stoi przed kilkunastoma zarzutami w Stanach Zjednoczonych.
Modelka jasno wyraziła swoją opinię na temat uwięzienia Assange’a, mówiąc, że podjęła się „misji publicznych”, aby spróbować przynieść pozytywną świadomość jego sprawy. „Próbowałam znaleźć bardziej sprytne sposoby, aby pomóc mojemu przyjacielowi, zwrócić uwagę na niesłuszne uwięzienie Juliana”, powiedziała Anderson, nawet rezerwując reklamę w Australii, aby mogła spotkać się z jego matką.
„Przyszła do mojego pokoju hotelowego i spotkała mnie ciepłym uściskiem, silnym uściskiem, tak jak jej syn” – wyjaśniła we wspomnieniu. „Przyniosłam ze sobą zasoby pieniężne, których potrzebowała, jako darowiznę, którą wykorzystała, aby pomóc w wysłaniu dwóch posłów z parlamentu, aby odwiedzili Juliana w więzieniu”.
Aktorka Home Improvement powiedziała, że czuła się zmuszona do zwalczania wszelkich kampanii oszczerstw skierowanych przeciwko Assange’owi. Podczas pobytu w Australii napisała list do ówczesnego premiera, Scotta Morrisona, mając nadzieję, że spotka się z nim i poprosi rząd o pomoc. „Odpowiedział bezczelnie w prasie, mówiąc, że chętnie się ze mną spotka, jeśli będzie mógł przyprowadzić kilku swoich kumpli” – napisała. „To nie przeszło dobrze – kobiety nie były pod wrażeniem jego nieczułych uwag, które do tego czasu dotarły do międzynarodowej prasy”
Anderson uważa, że nie zrobiliby nic, aby pomóc ze względu na strach przed Stanami Zjednoczonymi.
Podczas gdy ona zmagała się z uzyskaniem uwagi i pomocy, na którą tak mocno wierzy, że Assange zasługuje, dodała, że jego matka, Christine, dała jej radę, aby spróbować pomóc jej w jej misji jako aktywistki. Anderson powiedziała, że jego matka powiedziała jej, że choć zasługuje na większy szacunek ze strony ludzi, nie dostaje go z powodu „sposobu, w jaki wykorzystałam swój wizerunek”.
Chociaż powiedziała, że docenia jej troskę i rady, odpowiedź Andersona na to była taka: „Jestem tym, kim jestem, co jest połączeniem wszystkiego, co wiem, i zawsze wierzyłam, że dążenie do bycia zmysłową osobą, lub bycia sexy, nie powinno być w konflikcie z inteligencją. Kobiety ciężko walczyły, abyśmy nie musiały się ograniczać. I to utwierdziło mnie w przekonaniu, że muszę jeszcze bardziej wykorzystać wszystko, co mam, aby zwrócić uwagę na to, co jest słuszne.”
Podczas rozmowy z The Hollywood Reporter o swoim filmie Netflix, Pamela, a love story reżyser Ryan White wyjaśnił, że dokument poświęca minimalną ilość czasu na związek Anderson z Assange’em, ponieważ pisze o tym w pamiętniku.
„Każdy ma silne uczucia wobec Assange’a z każdej strony, ale Pamela jest tak przyciągnięta do Juliana Assange’a, ponieważ widzi go jako najbardziej ekstremalny przykład przejrzystości i prawdy” – powiedział White. „To przebiega przez całe życie Pameli. Można to odnieść do jej rodziców, uczciwości i związków. Pamela jest po prostu zdesperowana do bezpośredniej szczerości i romantyzmu w każdym calu. Postrzega Assange’a i WikiLeaks jako ekstremalną wersję mówienia prawdy władzy. Ważne było więc pokazanie tego jako rozszerzenia, ale niekoniecznie zagłębianie się w to: Czy to był kolejny twój chłopak? Zapytałem, oczywiście, ale nie ma tego w cięciu, ponieważ nie czuło się to ważne dla historii, którą opowiadaliśmy.”
Dodając: „Więc nie wnikamy: Czy istniał romantyczny związek? Prasa może zapytać Pamelę. Ona bardziej zagłębi się w to w swoim pamiętniku.”