Adam Wade, elegancki piosenkarz i aktor, który w 1961 roku zarejestrował trzy hity z pierwszej dziesiątki na liście Billboard 100 i wystąpił w filmach, w tym Shaft, Crazy Joe i Claudine, zanim przeszedł do historii jako gospodarz teleturnieju, zmarł. Miał 87 lat.
Wade zmarł w czwartek w swoim domu w Montclair, New Jersey, po walce z chorobą Parkinsona, jego żona, piosenkarka Jeree Wade, powiedziała The Hollywood Reporter.
Pittsburgh crooner przyciągnął porównania do Johnny’ego Mathisa, kiedy zdobył hity w 1961 roku z romantycznymi balladami „Take Good Care of Her”, która osiągnęła nr 7 (melodia została później nagrana przez Elvisa Presleya), „The Writing on the Wall” (nr 5) i „As If I Didn’t Know” (nr 10).
W wywiadzie z 2014 roku Wade powiedział, że „próbował naśladować Nat King Cole’a, mojego chłopięcego idola, a nie Johnny’ego Mathisa. Więc chyba to mówi ci, jak dobre były moje umiejętności imitowania.”
W czerwcu 1975 roku Wade stał się pierwszą czarnoskórą osobą, która poprowadziła sieciowy game show z Musical Chairs, stworzonym przez Dona Kirshnera. Nagrany w Ed Sullivan Theater w Nowym Jorku, zawierał uczestników próbujących wymyślić poprawne teksty i tytuły piosenek z pomocą takich zespołów jak The Spinners, Sister Sledge i Irene Cara.
Wade powiedział, że oddział CBS w Alabamie odmówił emisji Musical Chairs , ponieważ był gospodarzem i że producenci otrzymali wiele nienawistnych listów, zanim program zniknął z anteny, pomimo jego popularności, w październiku.
„Jestem pewien, że [they] ukrył niektóre z listów ode mnie,” powiedział Wade, „więc nie będę się denerwować. Jeden, który widziałem, był od faceta, który używał wszelkich możliwych wyrażeń, mówiąc, że nie chce, aby jego żona siedziała w domu i patrzyła, jak czarny facet rozdaje pieniądze i spryt.”
Urodzony 17 marca 1935 roku Patrick Henry Wade ukończył Westinghouse High School w Pittsburghu w 1952 roku. Studiował nauki ścisłe na Virginia State University i pracował jako technik laboratoryjny u dr Jonasa Salka, który opracował szczepionkę na polio w latach 50.
Wade podpisał kontrakt z Coed Records pod koniec 1959 roku i szybko trafił na listy przebojów z „Ruby”, coverem piosenki przewodniej z filmu Jennifer Jones z 1952 roku Ruby Gentry, oraz „Tell Her for Me.”
Kiedy Wade przybył do Nowego Jorku, wśród pierwszych muzyków, z którymi pracował był Freddy Cole, brat Nat’a, i zanim się zorientował, otwierał występy Tony’ego Bennetta w Copacabanie i pojawiał się w teleturnieju To Tell the Truth.
Po wydaniu dwóch pierwszych albumów, 1960’s And Then Came Adam i 1961’s Adam and Evening, Wade podpisał kontrakt z Epic Records, by zastąpić Mathisa na jej liście, ale nigdy nie odniósł takiego sukcesu, jakim cieszył się w Coed.
Wade zadebiutował na ekranie jako aktor w odcinku Tarzana z 1966 roku, pojawił się w The F.B.I. i Adam-12 zanim pojawił się na dużym ekranie w Shaft (1971), Come Back Charleston Blue (1972), Across 110th Street (1972), Gordon’s War (1973), Crazy Joe (1974), Phantom of the Paradise (1974) i Claudine (1974), w których wystąpili Diahann Carroll i James Earl Jones.
Telewizyjny życiorys Wade’a obejmował również Search for Tomorrow, Sanford & Son, The Jeffersons, What’s Happening!!!, Police Woman, Kojak, Good Times, The Dukes of Hazzard i The Misadventures of Sheriff Lobo.
Wrócił do nagrywania po Musical Chairs i dublował Bena Vereena na Broadwayu w I’m Not Rappaport w 2002 roku. Występował również w wielu teatrach regionalnych.
Wade poznał Jeree na planie Musical Chairs, pobrali się w 1989 roku. Często występowali razem, w tym w sztuce On Kentucky Avenue, którą napisał i wyreżyserował.
Wśród ocalałych są również jego dzieci, Ramel, Patrice, Jamel i Latoya, oraz kilkoro wnuków i prawnuków.