Cztery akapity nowej okładki GQ, w której Brad Pitt, zdobywca Oscara, spogląda na koniec swojej kariery.
„Uważam, że jestem na ostatniej nodze”, „ruminacyjny” Pitt, 58, mówi o rozważaniu tej następnej, i ostatniej, fazy swojej kariery. „Ten ostatni semestr lub trymestr. Co to będzie za sekcja? I jak chcę to zaprojektować?”
Chociaż profil na okładce – zatytułowany „Brad Pitt’s Wildest Dreams” – autorstwa Ottessy Moshfegh, autorki sześciu książek beletrystycznych, w tym właśnie opublikowanej Lapvona – nie oferuje żadnych definitywnych odpowiedzi na to pytanie Pitta, maluje obraz zaangażowanego i płodnego producenta, nazywając go „literackim kingmakerem”
Poprzez swoją firmę produkcyjną Plan B, Pitt zdobył Oscara wraz z partnerami Dede Gardner i Jeremym Kleinerem za 12 Years a Slave i obecnie przygotowuje nadchodzące premiery Women Talking od reżyserki Sarah Polley („tak głęboki film, jak wszystko, co powstało w tej dekadzie,” – mówi Pitt), biografię Marilyn Monroe Blonde z Aną de Armas w roli głównej od reżysera Andrew Dominika, oraz She Said Marii Schrader o dziennikarkach Megan Twohey i Jodi Kantor, które prowadzą śledztwo w sprawie Harveya Weinsteina.
To nie znaczy, że jeszcze nie zniknął ze srebrnego ekranu. Pitt zagra w wysokooktanowym przeboju Bullet Train (5 sierpnia) od Davida Leitcha i Sony. Pitt wcieli się w rolę zabójcy jadącego pociągiem z Tokio do Kioto, który powrócił do ryzykownej pracy po wypaleniu się. W obsadzie są również Sandra Bullock, Aaron Taylor Johnson, Bad Bunny, Joey King, Zazie Beetz, Logan Lerman, Brian Tyree Henry, Michael Shannon, Karen Fukuhara i inni.
„W rozmowach, które odbyłem z Bradem, celem numer jeden było zrobienie filmu, który jest rozrywkowy i eskapistyczny, świeży i oryginalny, który sprawi, że ludzie będą chcieli wrócić do kina”, mówi Leitch, który był kiedyś kaskaderem Pitta w takich filmach jak Fight Club, Troja i Pan i Pani Smith.
Najnowszy wysiłek Pitta właśnie to zrobił, ponieważ miał małą rolę w The Lost City naprzeciwko Sandry Bullock i Channinga Tatuma. Film Paramountu przekroczył niedawno granicę 100 milionów dolarów i został doceniony za przyciągnięcie do kin starszych kobiet. W planach Pitta jest również wyreżyserowany przez Damiena Chazelle’a epicki film Babylon, z Margot Robbie, opowiadający o przejściu z filmów niemych do „talkies” Film ten, również z wytwórni Paramount, ukaże się 25 grudnia. Jest również zaangażowany w thriller Apple Original Films, w którym wystąpi u boku George’a Clooney’a, dla twórcy Jona Wattsa.
Profil jest wypełniony osobistymi rewelacjami. Pitt otwiera się o rzuceniu papierosów i byciu częścią 12-stepowych grup odzyskiwania po uzyskaniu trzeźwości prawie sześć lat temu. „Miałem naprawdę fajną grupę męską tutaj, która była naprawdę prywatna i selektywna, więc była bezpieczna. Ponieważ widziałem rzeczy innych ludzi, którzy zostali nagrani, gdy wylewali swoje wnętrzności, a to jest dla mnie po prostu okropne.”
Pitt wydaje się również znajdować pocieszenie w fakcie, że mąż pisarki cierpi na chorobę zwaną prosopagnozją, niezdolność do rozpoznawania ludzkich twarzy. Chociaż nigdy nie został oficjalnie zdiagnozowany, Pitt zmaga się z pamięcią o ludziach, których spotkał, ponieważ ma problemy z rozpoznawaniem ich twarzy.
Podzielił się również tym, że jest spóźnionym kwiatem, jeśli chodzi o doświadczanie radości po spędzeniu lat z „niską depresją” Pitt wyjaśnia: „Muzyka wypełnia mnie tak wielką radością. Myślę, że radość była nowszym odkryciem, w późniejszym okresie życia. Zawsze poruszałam się z prądem, dryfowałam w pewnym sensie i przechodziłam do następnego. Myślę, że spędziłem lata z niską depresją i dopiero kiedy się z tym pogodziłem, próbując objąć wszystkie strony siebie – piękno i brzydotę – byłem w stanie złapać te chwile radości.”
Z profilu jasno wynika, że żaden z jego współpracowników nie jest chętny, aby Pitt przeszedł na aktorską emeryturę po ponad 30 latach jako jeden z najbardziej pożądanych talentów Hollywood. jest jedną z ostatnich gwiazd wielkiego kina” – mówi Quentin Tarantino, który wyreżyserował aktora w filmach „Inglorious Basterds” i „Pewnego razu w Hollywood” , z których ten ostatni przyniósł Pittowi Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego. „To po prostu inna rasa człowieka. I szczerze mówiąc, nie sądzę, że można dokładnie opisać, co to jest, bo to jak opisywanie blasku gwiazd. Zauważyłem to, kiedy robiliśmy Inglourious Basterds. Kiedy Brad był w kadrze, nie czułem, że patrzę przez wizjer kamery. Czułem się, jakbym oglądał film. Już sama jego obecność w czterech ścianach kadru tworzyła to wrażenie.”
Tarantino kontynuował: „Sugeruje gwiazdę filmową w starszym stylu. Jest naprawdę dobrze wyglądający. Jest też naprawdę męski i jest też naprawdę hip; łapie dowcip. … Ale to, co wiedzą tylko reżyserzy, którzy pracują z Bradem i aktorzy, którzy grają naprzeciwko niego, a co jest tak niesamowicie utalentowane, to jego zdolność do prawdziwego zrozumienia sceny. Może nie być w stanie tego wyartykułować, ale ma instynktowne zrozumienie na ten temat.”
Pitt nie wydaje się również chętny do pożegnania, sugerując, że będzie kontynuował tworzenie przez kolejne lata, czy to poprzez produkcję, muzykę czy jedną ze swoich innych pasji, sztukę i rzeźbę. „Jestem jedną z tych istot, które przemawiają poprzez sztukę”, mówi Pitt do Moshfegh. „Chcę po prostu zawsze tworzyć. Jeśli nie tworzę, to w jakiś sposób umieram.”