Oficjalna konferencja prasowa w Cannes jest trudnym festiwalowym rytuałem, istnym polem minowym, na którym pytania wahają się od zastanawiająco niejasnych do żenująco obcesowych.
Tak było w przypadku Toma Hanksa podczas jego pierwszej wizyty w Cannes w 2004 roku. Gwiazda, która w tym roku powróci na światową premierę 25 maja filmu Baza Luhrmanna Elvis, w którym gra menadżera Presleya, pułkownika Toma Parkera, była obecna na pokazie konkursowego tytułu braci Coen The Ladykillers. Wiele osób w mediach podchodziło do tego filmu sceptycznie, ponieważ był to remake klasyka Ealing Studios z 1955 roku autorstwa Alexandra Mackendricka, w którym Alec Guinness grał szefa nieszczęsnego gangu przestępców podszywających się pod kwartet smyczkowy, wynajmując pokoje od owdowiałej gospodyni. W remake’u akcja przeniosła się do Mississippi, a Hanks udaje gadatliwego profesora klasyki na urlopie naukowym.
Hanks przyznał się do oryginału, „Nigdy go nie widziałem”, ale uniknął podniesionych brwi, dodając: „Nie chciałem, żeby [it] weszło do mojej głowy i żeby mnie ocenzurowało lub żebym niechcący naśladował Sir Aleca Guinnessa. Jest powód, dla którego jest on Sir Alec Guinnessem. Chciałem pozostać nieświadomy i tak niepomny jak to tylko możliwe.”
Joel Coen, doświadczony w canneńskiej rękawicy – Ladykillers był siódmym tytułem, który wraz z bratem Ethanem przywieźli na festiwal – dodał: „Uwielbiamy oryginalny film. W rzeczywistości ukradliśmy z niego linię do naszego pierwszego filmu, Blood Simple.” (Ethan powraca w tym roku ze swoją pierwszą solową pracą reżyserską, dokumentem Jerry Lee Lewis: Trouble in Mind „Podobały nam się kości tej historii. (…) Myśleliśmy, że przetrwa ona nasze zabawy z nią.”
Zanim konferencja prasowa dobiegła końca, jeden z dziennikarzy stanął i rozwinął plakat komedii o gliniarzach z 1989 roku Turner & Hooch – w której Hanks wystąpił z dużym, chlipiącym psem – i poprosił o autograf. „Nie przypominam sobie tego filmu”, zażartował aktor, gdy niezrażony reporter zapytał: „Czy to była komedia?”
„Myślę, że w kinach na całym świecie wciąż się o tym dyskutuje” – skwitował Hanks, któremu zgromadzeni dziennikarze jedli już z ręki.