Zmarł George Maharis, odtwórca roli ponurego Buza Murdocka w Route 66, zanim odszedł z uznanego dramatu CBS z lat 60. po zarażeniu się zapaleniem wątroby. Miał 94 lata.
Maharis zmarł w środę w swoim domu w Beverly Hills, jego wieloletni przyjaciel i opiekun Marc Bahan powiedział Thee Hollywood Reporter.
Route 66, stworzony przez Stirlinga Silliphanta i Herberta B. Leonarda, przedstawiał pochodzącego z Hell’s Kitchen Murdocka i Martina Milnera, który porzucił Yale, Toda Stilesa, podróżującego po autostradach Ameryki w Chevrolecie Corvette Toda, napotykając po drodze przygody.
Spektakl „był tak naprawdę rodzajem poszukiwania tego, co można było zobaczyć setki lat temu, kiedy ludzie przybyli przez góry, aby przejść z jednego miejsca do drugiego, aby znaleźć lepsze życie, miejsce, do którego należeli, i nie polegali na nikim innym, aby zrobił to za nich”, Maharis powiedział The Seattle Times w 2008 roku.
Wszystkie 116 odcinków serialu w ciągu czterech sezonów, począwszy od października 1960 roku, zostało nakręconych w miastach w całych Stanach Zjednoczonych, co stworzyło wyczerpujący harmonogram produkcji.
W połowie trzeciego sezonu, pod koniec 1962 roku, Maharis zachorował na zapalenie wątroby, był hospitalizowany przez miesiąc i opuścił kilka odcinków. (W serialu wyjaśniono, że Buz przebywał w szpitalu w Cleveland walcząc z „echo-wirusem”, a Tod zyskał nowego towarzysza podróży, Lincolna Case’a, granego przez Glenna Corbetta).
Maharis powrócił na Route 66 , ale nie pozostał długo, cierpiąc na nawrót choroby. „Lekarz powiedział: 'Jeśli teraz nie wyjdziesz, to albo umrzesz, albo będziesz miał trwałe uszkodzenie wątroby'” – wspominał Maharis w wywiadzie z 2007 roku.
Maharis, który otrzymał nominację do nagrody Emmy w 1962 roku za rolę Buza, powiedział, że minęły ponad dwa lata, zanim był w stanie ponownie regularnie pracować.
Ciemnowłosy aktor odważył się zagrać w filmie Johna Sturgesa The Satan Bug (1965), thrillerze science-fiction dla The Mirisch Co. i United Artists, ale nigdy nie osiągnął sławy buntownika, jaką wróżyła mu popularność w telewizji.
Maharis urodził się 1 września 1928 roku w Astorii, dzielnicy Queens w Nowym Jorku, jako jedno z siedmiorga dzieci greckich imigrantów. Uczęszczał do Flushing High School i spędził 18 miesięcy w amerykańskiej piechocie morskiej.
Dążył do zostania piosenkarzem, ale zainteresował się aktorstwem i studiował u Sanforda Meisnera i Lee Strasberga w The Actors Studio, a następnie parodiował innego aktora metodycznego Marlona Brando w komedii NBC Mister Peepers w 1955 roku.
Maharis dostał swoją pierwszą dużą rolę w off-Broadwayowskiej produkcji Deathwatch Jeana Geneta w 1958 roku, a dwa lata później pojawił się w pierwszej wyprodukowanej sztuce Edwarda Albee’ego, The Zoo Story , również off-Broadway.
Wcielił się w postać podziemnego bojownika o wolność u Otto Premingera w Exodus (1960), a w serialu CBS Search for Tomorrow zagrał hazardzistę, który źle traktował swoją żonę.
W kwietniowym odcinku Naked City z 1959 roku, szorstkiego serialu ABC stworzonego przez Silliphanta, Maharis pojawił się jako postać, która chciała zobaczyć świat, a ten odcinek posłużył jako pilot do Route 66.
Podczas produkcji Route 66, Maharis jakimś cudem znalazł czas, by polecieć do Nowego Jorku i nagrać album dla Epic Records w 1962 roku, a jego singiel „Teach Me Tonight” dotarł do 25. miejsca listy przebojów Billboardu.
Po tym, jak zachorował, Maharis poprosił o zmniejszenie liczby godzin pracy na Route 66, ale producenci odmówili. W wywiadzie z 2007 roku zdyskontował plotki, że wykorzystał swój stan zdrowia do zerwania kontraktu, aby wskoczyć do filmu. Brak chemii między Milnerem i Corbettem przyczynił się do anulowania Route 66 w marcu 1964 roku.
Pierwszym filmem Maharisa po występie w telewizji była lekka komedia Quick Before It Melts (1964). Następnie wystąpił jako prywatny detektyw u boku Carrolla Bakera w Sylvia (1965), w A Covenant With Death (1967) i jako hipis w The Happening (1967).
W latach siedemdziesiątych Maharis powrócił do telewizji. On, Ralph Bellamy i Yvette Mimieux wcielili się w kryminologów w krótkotrwałym serialu The Most Deadly Game, a on był zawodnikiem w miniserialu Rich Man, Poor Man z 1976 roku. Pojawił się także w takich serialach jak Marcus Welby, M.D., Night Gallery, McMillan & Wife, The Bionic Woman i Fantasy Island.
Później Maharis sporadycznie powracał do filmu, m.in. grając wskrzeszonego czarnoksiężnika w The Sword and the Sorcerer (1982), a jego ostatni występ na ekranie miał miejsce w The Evil Within (1993).
W lipcu 1973 roku pozował nago dla magazynu Playgirl, stając się drugim aktorem (po Lyle’u Waggonerze), który to zrobił.
Wśród ocalałych są brat i siostra.