Sam Gold chciał, żeby przedstawienie trwało, a to oznaczało, że – przynajmniej przez jedną noc podczas przedpremierowych pokazów długo oczekiwanego Makbeta – sam będzie musiał dosłownie iść dalej, z książką w ręku.
Przed premierą sztuki 14 kwietnia, Gold zastąpił aktora Michaela Patricka Thorntona w roli szkockiego szlachcica Lennoxa, po tym jak aktor miał przełomowy przypadek COVID-19.
„Jedną z rzeczy na pierwszym planie był wspaniały dubler, Peter Smith, który po prostu uważam za geniusza i był na miejscu Malcolma,” Gold powiedział The Hollywood Reporter przed nocą otwarcia spektaklu na Broadwayu. „Jeśli nie mógłbym wystawić spektaklu tej nocy, ludzie nie mogliby ich zobaczyć, a ja chciałem, żeby mogli to zrobić. Gdybym wkroczył, upewniłbym się, że będą mieli swoją noc.”
Thornton był wśród członków obsady, którzy chwalili przywództwo Golda – nie tylko w tamtym momencie, ale podczas całego wysiłku związanego z montażem spektaklu w bezprecedensowym sezonie, w którym główny bohater serialu, Daniel Craig, miał do czynienia z przełomową sprawą COVID.
„Myślę, że to mówi, że nie ma lepszego kapitana na ten moment, w którym próbujemy zrobić to masywne przedstawienie na Broadwayu niż Sam Gold”, aktor, który jest również współzałożycielem Chicago The Gift Theatre, powiedział THR na Macbeth dywan. „Kapitan idzie na dno razem ze statkiem i walczy do ostatniej sekundy, i tak też zrobił. Jestem pewien, że to było przerażające, ale wyszedł tam, a 1000 osób mogło doświadczyć naszej sztuki.”
Dla gwiazdy Granthama Colemana, który miał Golda jako profesora, było to „doświadczenie raz w życiu.”
„Zawsze miałem ten sposób patrzenia na niego, a dostać się do pracy z nim tak daleko – to było niesamowite,” wspominał. „Ale tej nocy to było jak 'Och, czekaj, będziesz tu z nami? To jest to, jak bardzo zależy ci na tym serialu.”
Dla Ronalda Emile’a, dublera, podejście Golda zaszło daleko, jeśli chodzi o poziom jego przygotowania. „Myślę, że jesteśmy bardziej ważni i bardziej istotni i bardziej potrzebni niż kiedykolwiek w historii Broadwayu, szczerze mówiąc. I to było niesamowite mieć Sama jako reżysera w tym. Czuję, że nie muszę mieć obsesji na punkcie pracy, ponieważ Sam tak bardzo usprawnił proces dla nas jako aktorów. Wszystko po prostu układa się w całość, a to nie przypomina innych reżyserów, z którymi pracowałem wcześniej.”
„Zatrudniliśmy więcej osób, żeby mieć pewność, że obsada jest obsadzona, dublerzy są obsadzeni. Są osłony dla osłon, a każdy dostaje czas na próby” Phillip James Brannon powiedział THR o spektaklu i podejściu do zapewnienia, że przedstawienia mogą być kontynuowane. „Ponieważ jesteśmy w pandemii, wiele z [understudies] dostało się do kontynuacji, więc po prostu czuje się, że są to różni niesamowici aktorzy”.
Sceniczny zwrot reżysera Makbeta był godny uwagi, ale daleko mu do jedynego niekonwencjonalnego zastępstwa na Broadwayu w tym sezonie. Oprócz każdego dublera, który w ostatniej chwili uratował się po tym, jak awarie COVID sprawiły, że część głównej obsady nie mogła wystąpić, spektakle zwróciły się do zespołu twórczego, byłych członków obsady, a nawet rodziny w swoich ostatnich wysiłkach.
Thoughts of a Colored Man dramatopisarz Keenan Scott II był jednym z pierwszych, którzy wkroczyli do akcji, zastępując członka obsady, który odszedł z COVID podczas jesiennej emisji spektaklu. Była dublerka Wicked Carla Stickler wyszła z Broadwayowskiej emerytury, podróżując z Seattle do Nowego Jorku, aby zagrać Elphabę. A Girl From the North Country ostatnio widziała męża gwiazdy Mare Winningham, ER i Top Gun aktora Anthony’ego Edwardsa, który wszedł na scenę, aby uniknąć odwołania przedstawienia.
Uczeń Jared Canfield nazwał „wspólny wysiłek” pięknym i takim, który w subtelny sposób odzwierciedla tematykę spektaklu. „To ambicja, ale także pokora. Mówisz: 'Hej, mogę to zrobić. Mogę zająć się tym dla ciebie dziś wieczorem lub kiedykolwiek będziesz tego potrzebował'” – powiedział. „Ten program był bardzo ambitny, ale także wytrwały, aby dotrzeć do tego punktu, co jest naprawdę fajne do świętowania.”
Craig powiedział również, że zbiorowa wytrwałość i praca zespołowa jest „inspirująca.”
„Mieliśmy dublerów idących dalej. Jedna noc mieliśmy Sam Gold idący dalej z książką. Chodzi mi o to, że przysłowie mówi, że przedstawienie musi trwać”, powiedział. „I że widziałem na całym pokładzie. Poszedłem zobaczyć mojego przyjaciela Sama Rockwella w American Buffalo drugiej nocy i mieli wspaniałego dublera. To jest po prostu sposób, w jaki jest teraz, a publiczność jest świadoma i rozumie i dostaje to.”
Dla aktora, który nazywa Nowy Jork swoim domem, wyjście na scenę dla publiczności jest teraz szczególnie osobiste. „Miasto jest zdefiniowane przez swoją kulturę,” powiedział THR. „Jego kultura jest tym, co ją tworzy i to jest to, co przyciąga miliony i miliony i miliony ludzi tutaj każdego roku, aby przyjść i doświadczyć tego. I jeśli w jakiś mały sposób możemy pomóc mu ożywić tę kulturę i kulturalne serce, to właśnie dlatego tu jestem.”
Pandemia wymusiła prawdziwie kreatywne rozwiązania w teatrze na żywo, ponieważ spektakle pracują nad utrzymaniem siebie i branży przy życiu. Ten rodzaj wytrwałości jest widoczny w wyprodukowanej przez Barbarę Broccoli- historii Szekspira, z pewnością wśród jej żądnych władzy i w końcu mających poczucie winy głównych bohaterów Makbeta i Lady Makbet, granych przez Craiga i Ruth Neggę.
Ale tak jak w przypadku głównego duetu na scenie, wytrwałość może być skomplikowanym pojęciem, zwłaszcza gdy w grę wchodzą ludzkie stawki, jak to stale ma miejsce w teatrze pandemicznym.
„Myślę, że w naszej branży dzieje się ogromny rozrachunek z tymi kompromisami pomiędzy prymatem spektaklu a zdrowiem naszych artystów i zdrowiem naszej publiczności. To trochę jak jazda na jednokołowcu na wysokim drucie, więc jesteśmy jakby zorientowani, jak nam idzie” – powiedział Thornton. „Niezwykłą rzeczą jest obserwowanie, jak wzrasta status, traktowanie i szacunek dla naszych dublerów. Są oni częścią procesu i znajdują się na tym samym poziomie co obsada, którą kiedykolwiek widziałem w tej sali. Mam nadzieję, że jest to jedna rzecz, której nauczyliśmy się z pandemii: To jest wysiłek wszystkich rąk na pokład. Nie ma szczebli pierwszej i drugiej klasy.”
Ta wyrównująca mentalność została zastosowana również poza sceną, poprzez własną inicjatywę produkcji biletów studenckich, która oferuje 2,022 w pełni finansowane bilety na nominowaną do nagrody Tony sztukę uczniom szkół średnich i college’ów, którzy historycznie byli niedostatecznie reprezentowani na Broadwayu i wśród publiczności Broadwayu, w tym tych ze społeczności BIPOC, studentów pierwszego pokolenia i osób niepełnosprawnych.
To rodzaj dostępu nominowanej do nagrody Tony aktorki Lady Macbeth – Neggi, której związek z teatrem w młodości, jak powiedziała, był „jak oddychanie” dzięki jej matce – docenia zarówno z osobistej, jak i artystycznej perspektywy.
„W Irlandii, teatr i sztuka, nie są oparte na klasach. To jest w wodzie, to jest we krwi – to jest w codzienności. Jest w zaściankowości, wiesz?”, wspominała. „I kiedy byłam w The National [Theatre] w Londynie i [Nicholas] Hytner wprowadził bilety za 10 funtów, to było rewolucyjne, ale takie rzeczy są właściwie konieczne. Dla mnie to najmniej elitarna forma sztuki, a mimo to była poza zasięgiem tak wielu ludzi. To po prostu nie ma dla mnie sensu, więc to [program] ma sens.”
Craig podzielił się podobnymi odczuciami na temat swoich własnych doświadczeń dorastania w Liverpoolu w pobliżu lokalnego Everyman Theatre, który miał inicjatywę biletową dającą widzom szansę zobaczenia sztuki za funta.
„Dorastałem również w kraju, który miał dotowany teatr, co jest zupełnie inną grą w piłkę, ale oznaczało to, że dostęp był dostępny dla każdego”, powiedział. „Czuję, że bez tego Broadway nie będzie istniał bardzo długo. Potrzebujemy nowej publiczności. Musimy przyciągnąć tu ludzi” – dodał. „Chcę, żeby jak najwięcej osób zobaczyło ten spektakl, a ci, którzy normalnie nie mają szansy, będą mieli okazję przyjść go zobaczyć”.