Tylko sześciu zwiedzających dziennie, zgodnie z życzeniem artysty, może odwiedzić City, monumentalną rzeźbę Michaela Heizera na pustyni w Nevadzie, która wreszcie została otwarta dla publiczności we wrześniu – po 50 latach budowy. Mierząca półtorej mili na milę szerokości, została nazwana największym współczesnym dziełem sztuki, jakie kiedykolwiek powstało.
Dotrzeć do Miasta to pielgrzymka; obejrzeć je – zmiana życia; zrozumieć – forma sublimacji umysłowej, czy też tak się mówi. Zapisz mnie na listę. W chłodny październikowy czwartek jadę około 90 mil do zakurzonego miasteczka dla bydła Alamo w południowej Nevadzie, znanego ze swojego położenia przy Autostradzie Pozaziemskiej i bliskości słynnej Strefy 51 oraz Nevada National Security Site. Tam spotykam się z garstką innych odkrywców, wszyscy z muzealnego świata w Kalifornii.
Na głównej ulicy Alamo nasza grupa zbiera się około południa w biurach The Triple Aught Foundation, organizacji non-profit, której misją jest utrzymanie Miasta, które znajduje się na ziemi, która została uznana za pomnik narodowy podczas administracji Obamy dzięki pracy zmarłego senatora Harry’ego Reida i która została utworzona na terytorium przodków ludów Nuwu i Newe. Według fundacji, miasto zajmuje działki Bureau of Land Management nabyte przez Heizera od indywidualnych właścicieli ziemskich; rodzina Heizera zamieszkuje Nevadę od 1800 roku.
Wkrótce pakujemy się do dużego SUV-a i wyruszamy na wysoką pustynię Wielkiej Kotliny. Po godzinie telefony przestają działać. Trzydzieści minut później, około godziny 14:00, docieramy do niepozornej bramy, którą otwiera nasz kierowca, wieloletni mieszkaniec Alamo.
Na początku wydaje się, że wśród surowego terenu nie ma śladu żadnego miasta. Potem, jak miraż, pojawia się Miasto – metropolia zbudowana z geometrycznych form, kopców i zagłębień z ubitej ziemi, skały i betonu. City jest tak duże, że wszyscy i wszystko jest małe. Cienie szybko przemierzają rozległe tereny, gdy słońce rzuca się głęboko na zachód. Wyobraźnia wypełnia dziury. Góry tego miasta wyglądają jak ułożone podkowy, jego doliny jak dół dla gladiatorów, a wieżowce jak egipskie obeliski. Temperatura również jest bardzo zróżnicowana; czasami jestem lodowato zimny, innym razem moje nogi stają się piekielnie gorące.
Nasza grupa dostała kilka wytycznych: Bądźcie z powrotem za trzy godziny, pozostańcie nawodnieni i nie wspinajcie się na pochyłe rzeźby, ponieważ są one regularnie grabione. Ja sam szukam więcej zasad. Czy istnieje jakaś ścieżka lub zalecany sposób zwiedzania? Nie, po prostu musisz to rozgryźć, gdy idziesz. Zadaję sobie pytanie: „Czy idę we właściwym kierunku? Czy mogę tego dotknąć? Czy mogę tam usiąść? Czy mogę tam przejść?” Cicha i nieruchoma pustynia nie odpowiada na te pytania.
Według Kary Vander Weg, starszej dyrektor w Gagosian Gallery i członkini zarządu Triple Aught Foundation, każde z moich uczuć jest uzasadnione.
„Nie ma wyznaczonej trasy” – mówi Vander Weg. „Jeśli przychodzę jako zwiedzający, wchodzę do centrum projektu, spędzam chwilę orientując się w 360-stopniowym widoku na rzeźbę, a następnie wybieram ten czy inny kierunek. To może stać się bardzo meandrującą trasą, w zależności od pory dnia i światła. Mam tendencję do robienia okrężnej ścieżki wokół całej rzeźby. Cenne jest to, że można zobaczyć, jak stoi ona samotnie na tle otaczającego ją terenu. We wnętrzu rzeźba jest tak zróżnicowana pod względem topografii i ma szerokie otwarte przestrzenie – masz wielką odległość, gdzie możesz zobaczyć na pół mili. To jest tak inspirujące. To wzniosłe widzieć tę otwartą rzeźbę. Ale każdy musi znaleźć swoją własną drogę”
Po raz pierwszy odwiedziła niedokończone dzieło w 2014 roku podczas prywatnej wycieczki. „Nie chodzi tylko o widok, chodzi o dźwięk, na pewno kiedy idziesz cisza, pokruszony żwir w twoich śladach, zapach sagebrush zależy od pory roku, w której tam jesteś. To wszystko. To powietrze. To doświadczenie całego ciała” – mówi Vander Weg.
Eksplorując rozległe dzieło sztuki, przeszedłem sześć i pół mili, a każda ścieżka w City stała się poddaniem się nieznanemu.
Heizer, który założył City w wieku 27 lat, a obecnie ma 78 lat, ma jedną dodatkową, głęboką zasadę dla odwiedzających, biorąc pod uwagę świat, w którym obecnie żyjemy: żadnych zdjęć. Jak wyjaśnia Vander Weg, „przez 50 lat, które zajęło Heizerowi zbudowanie go, nasze doświadczenie świata zostało tak złagodzone przez urządzenia elektroniczne, że prawie ważniejsze jest posiadanie tej samotności.”
Fundacja Triple Aught rozpoczyna przyjmowanie rezerwacji na sezon 2023 2 stycznia 2023 roku na stronie tripleaughtfoundation.org. $150 za osobę, z opłatą za bilet studencki w wysokości $100 za studenta i bezpłatnie (ale z rezerwacją nadal wymaganą) dla mieszkańców hrabstw Lincoln, Nye i White Pine w Nevadzie.
Wersja tej historii po raz pierwszy pojawiła się w wydaniu z 9 listopada magazynu The Hollywood Reporter. Kliknij tutaj, aby zasubskrybować.