W obliczu kryzysu kanadyjski sektor rozrywkowy dąży do osiągnięcia parytetu rasowego, aby zapewnić, że wczesne osiągnięcia w zakresie różnorodności i integracji będą znaczące i trwałe.
Joan Jenkinson, inauguracyjny dyrektor wykonawczy Black Screen Office, pracuje nad tym, by zniwelować historyczny, systemowy rasizm, aby uzyskać więcej autentycznych, zróżnicowanych historii opowiadanych na całym świecie przez czarnoskórych kanadyjskich twórców.
„Przez ostatnie kilka lat było wiele bardzo publicznych oświadczeń i zobowiązań. Myślę, że jesteśmy teraz w punkcie, w którym musimy przyjrzeć się bliżej wymiernym zmianom – w jakim stopniu te zobowiązania zostały spełnione? Jaki wpływ miały te zmiany i dla kogo?” Pytał Jenkinson w rozmowie z The Hollywood Reporter.
BSO przeprowadziło wiele badań – od Being Seen: Directives for Creating Authentic and Inclusive Content do Being Counted: Canadian Race-Based Audience Survey oraz nadchodzące Being Heard: Black Canadians Working Within the Canadian Screen Industries, które ukaże się we wrześniu – aby sprawdzić, jak dobrze czarnoskórzy twórcy są reprezentowani w szeregach kanadyjskich aktorów, producentów, pisarzy i reżyserów.
Podczas obszernego wywiadu Jenkinson poruszył kwestię tego, jak wprowadzić więcej czarnoskórych kanadyjskich twórców do wewnętrznych kręgów branży, jak ważne jest równe traktowanie w stosunku do różnorodności oraz jak usunąć blokady na drodze do widoczności i sukcesu dla niedostatecznie reprezentowanych filmowców.
BSO powstało, aby zachęcić do pojawienia się, widoczności i świętowania czarnych twórców i treści. Czy przekłada się to na dostęp, pieniądze i wsparcie dla rozwoju i produkcji kanadyjskich czarnych treści?
Dla niektórych tak. Unikalnym aspektem oferty BSO jest jej hybrydowa natura: Działamy w oparciu o społeczność, a jednocześnie pracujemy w ramach przemysłu, aby stworzyć systemowe interwencje, które pozwolą Czarnym twórcom przesunąć się na pozycje dostępu. Nakładamy odpowiedzialność na osoby stojące na straży przemysłu, aby dokonały trwałych zmian. Na przykład, BSO zaprojektowało program pre-development, finansowany przez [broadcaster] BellMedia, aby stworzyć serię antologii – Festivale – z czarnymi frankofońskimi i anglojęzycznymi pisarzami i doświadczonymi showrunnerami.
Rezultatem projektu były gotowe do realizacji zarysy, przegląd serialu oraz zamówienie od BellMedia. Inicjatywa dała nowym pisarzom bezpośredni dostęp do kierownictwa BellMedia, [BellMedia’s] pierwszy w historii Kanady Black-led show i pierwsza w historii dwujęzyczna inicjatywa między [BellMedia’s streaming service] Crave angielski i francuski. Są oni odpowiedzialni za program finansowania, mają dostęp do kierownictwa ds. rozwoju i są zaangażowani w rozwój serialu.
Czarni kanadyjscy twórcy mówią, że uzyskanie takich samych możliwości jak biali ludzie w branży wymaga bycia znanym decydentom i gatekeeperom, aby uzyskać dostęp do finansowania rozwoju i produkcji. Czy to się dzieje?
Dla niektórych tak. Wiele ścieżek, które mają ułatwić uczestnikom zdobycie znajomości wśród „gatekeeperów” – jak na przykład udział w branżowych programach rozwojowych – nie spełnia obietnicy powiązań i wiarygodności. Dla czarnoskórych twórców, by stać się znanym, potrzeba czegoś więcej niż tylko nawiązania kontaktu. Chodzi o to, by być „widzianym” i uznanym za twórczy talent, co wymaga zmiany sposobu myślenia obecnych decydentów.
Nasze badania podkreślają sposoby, w jakie czarne treści nie są rozumiane przez nie-czarnych decydentów, którzy używają swoich własnych doświadczeń i preferencji, aby ocenić znaczenie projektu dla publiczności. Brak zrozumienia kulturowego wśród tych decydentów oznacza, że czarne treści są oceniane przy użyciu kryteriów, które ich nie obejmują – kryteriów opartych na badaniach publiczności, które nie reprezentują czarnych, rdzennych i kolorowych widzów. W ten sposób uprzedzenia są wbudowane w system, a czarni twórcy nie są dostrzegani przez decydentów i gatekeeperów.
Co zostało zrobione, aby usunąć te blokady?
Istnieją pewne wskazówki, że to się zmienia, w dużej mierze dzięki organizacjom takim jak BSO i BIPOC TV & Film. Programy prowadzone przez liderów czarnego przemysłu [and] instruktorów tworzą przestrzenie, w których czarna kreatywność i artystyczne głosy są rozumiane i pielęgnowane. Są to bardziej produktywne przestrzenie dla Czarnych twórców, którzy w innych programach są naciskani, by zmienić swoją pracę dla białych instruktorów, orzekających i publiczności. Innymi słowy, aby czarny talent został doceniony w programach [some], musi przyjąć białe sposoby opowiadania historii i odpuścić sobie tworzenie autentycznych i reprezentatywnych treści. To nie jest prawdziwe bycie postrzeganym jako twórcy.
Branża rozwija bazy danych i katalogi dla czarnych kanadyjskich talentów. Czy czarni kanadyjscy twórcy wychodzą poza podnoszenie swojego statusu, aby dotrzeć do wewnętrznego kręgu rozwoju i produkcji?
Bazy danych i katalogi wydają się być najbardziej pomocne dla nie-czarnych organizacji, które mają problem ze „znalezieniem” czarnych talentów. Uczestnicy naszych badań przyznali, że bycie częścią tych baz danych doprowadziło do podjęcia pracy przez niektórych z nich. Kiedy mówimy o wejściu do wewnętrznego kręgu, mówimy o sprawiedliwości – nie tylko o różnorodności.
Bazy danych pomagają zwiększyć liczbę, co może zwiększyć różnorodność – kto jest obecny w danej przestrzeni. Równość skupia się na jakości: co oni robią w tych przestrzeniach? To wymaga zmian systemowych ze strony strażników i pracodawców. Same bazy danych nie są w stanie zmienić procesów i zachowań organizacyjnych strażników, którzy pośredniczą w dostępie do tego wewnętrznego kręgu – nie wspominając o równości w tym kręgu.
Kanadyjski przemysł zobowiązał się do zwiększenia inwestycji i promocji czarnoskórych kanadyjskich talentów, przed i za kamerą. Czy te inwestycje są realizowane?
Nastąpił namacalny wzrost liczby czarnych twórców mających dostęp do specjalistycznych funduszy i programów, które posuwają projekty do przodu i budują kluczowe relacje. A organizacje branżowe chętnie wywiązują się ze zobowiązań dotyczących zatrudniania, aby zwiększyć różnorodność swoich pracowników.
Jesteś przekonany, że kurek z funduszami będzie nadal działał?
Trwałość tych zmian pozostaje do przewidzenia, zwłaszcza biorąc pod uwagę szersze procesy branżowe, siły, które pozostają w dużej mierze niezmienione. Nasze badania ujawniły trendy w sposobie wprowadzania na rynek i zarządzania projektami Black przez nadawców – przykład: Na alternatywnych platformach z mniejszą oglądalnością, w porównaniu z nadawcami głównego nurtu oceniającymi projekty pod kątem preferencji głównie białych widzów, ograniczony marketing i brak wiedzy na temat tego, jak wprowadzać na rynek Czarne projekty, prowadzi do słabych wyników.
Brakuje też danych o widowni, co sprawia, że produkcje prowadzone przez czarnoskórych widzów wydają się być „bardziej ryzykowne” – ponieważ dane te nie są gromadzone, co utrudnia przewidywanie sukcesu.
Więc wyzwanie, przed którym stoją czarni twórcy jest większe niż zbieranie danych i bycie zauważonym?
Dlatego tak ważne jest, że zajmujemy się zmianami na poziomie indywidualnym i branżowym jednocześnie. Potrzebujemy więcej czarnych twórców przed i za kamerą, a widzowie muszą oglądać te produkcje, a badania widowni muszą być przeprojektowane tak, by mierzyły pełne spektrum kanadyjskich widzów i zbierały wiarygodne dane o czarnych treściach.
Czy czarnoskórzy kanadyjscy twórcy są w stanie zachować prawa własności do treści, które opracowują i produkują, aby lepiej kontrolować dystrybucję, marketing i monetyzację?
To był główny punkt obaw, który pojawił się w naszych badaniach. Czarni twórcy mają problem z zachowaniem praw własności intelektualnej do swoich treści. Działa tu kilka sił. Jedną z nich jest brak zrozumienia biznesowej strony branży, która obejmuje dystrybucję.
Innym czynnikiem jest antyczarny rasizm utrzymujący się w branży. Ponad połowa uczestników naszego najnowszego badania podzieliła się przynajmniej jednym doświadczeniem, w którym starsi, potężni, często biali interesariusze przypisywali sobie zasługi – i korzyści finansowe – za pomysły, rozwój i inne prace wykonane przez czarnych twórców. Wielu z nich wyraziło obawy dotyczące sposobów, w jakie twórcy niebędący Czarnymi uzyskują dostęp do specjalistycznych funduszy poprzez wykorzystanie Czarnych twórców, z którymi współpracują, zachowując jednocześnie większościową własność tych projektów.
Numeris i cała branża zobowiązała się do zebrania, po raz pierwszy, danych na temat czarnoskórych kanadyjskich widzów telewizyjnych, aby lepiej sprzedawać reklamy wokół seriali tworzonych przez czarnoskórych Kanadyjczyków i wspierać twórców BIPOC. Jakie postępy poczyniono w mierzeniu widowni telewizyjnej Czarnych Kanadyjczyków?
To naprawdę dobra wiadomość. Nasze badanie, Being Counted: Canadian Race-Based Audience Survey, było pierwszym, które wyodrębniło czarnych, rdzennych i kolorowych widzów z ogólnych zbiorów danych populacji. Badania te ujawniły, w jaki sposób tradycyjne metodologie badania widowni wykluczają czarną widownię. Wprowadziliśmy znaczące zmiany do naszej metodologii, aby upewnić się, że te problemy nie będą powielane.
W najbliższej przyszłości podzielimy się tymi doświadczeniami, aby wesprzeć rozwój integracyjnych, reprezentatywnych metodologii badań widowni, które uchwycą doświadczenia i preferencje wszystkich kanadyjskich widzów.
Przemysł kanadyjski zobowiązał się do zajęcia się uprzedzeniami wobec czarnych i usunięcia barier dla czarnych kanadyjskich talentów i producentów. Czy ty i przemysł wiecie, gdzie są wąskie gardła?
Przez ostatnie kilka lat było wiele bardzo publicznych oświadczeń i zobowiązań. Myślę, że jesteśmy teraz w punkcie, w którym musimy bliżej przyjrzeć się wymiernym zmianom – w jakim stopniu te zobowiązania zostały zrealizowane? Jaki wpływ miały te zmiany i dla kogo? Niektóre z wąskich gardeł, które ujawniają nasze badania, obejmują potrzebę standardowych środków, które pozwolą nam śledzić zmiany w czasie i systemy odpowiedzialności, które pomogą branży wspólnie iść do przodu.
Również brak gromadzenia danych ukrywa rzeczywisty wpływ programów i interwencji, z których część staje się widoczna dzięki innym badaniom. Przykładem może być postęp białych kobiet na stanowiskach władzy jako proxy dla spełnienia zobowiązań dotyczących różnorodności.
Skupiamy się na różnorodności, a nie na sprawiedliwości, co wprowadza czarnych profesjonalistów w niebezpieczne przestrzenie, które same w sobie nie zmieniły się, ani nie mają planów działania na rzecz zmian.
Czy usunięcie wąskich gardeł sprawia, że więcej czarnych twórców przechodzi przez drzwi, do wewnętrznego kręgu?
Czy te zobowiązania zwiększają liczbę osób? Tak. Ale pytanie o to, czy ludzie przejdą przez drzwi, to coś więcej. Różnica między różnorodnością a sprawiedliwością, o której mówiłem wcześniej, jest tu istotna. Co robią ludzie po przekroczeniu drzwi? Jakie są ich doświadczenia w tych miejscach pracy?
Nasze najnowsze badania podkreślają znaczący brak reprezentacji czarnoskórych twórców na wyższych stanowiskach decyzyjnych oraz brak wsparcia dostępnego dla profesjonalistów w średnim wieku w celu poprawy reprezentacji.
Nasze badania podkreślają również pilną potrzebę zajęcia się rasizmem skierowanym przeciwko czarnym, obecnym w wielu miejscach w branży. Oznacza to, że interesariusze branży, strażnicy i pracodawcy muszą podjąć kroki w celu zmiany kultury i środowiska w swoich miejscach pracy. Bez tych zmian, wprowadzanie kolejnych czarnych twórców do tych przestrzeni jest zarówno niebezpieczne, jak i niezrównoważone.
Czy kanadyjski przemysł robi więcej, aby pomóc czarnoskórym twórcom w tworzeniu ich drugich i trzecich projektów, aby rozwijać i podtrzymywać ich kariery?
W badaniach Being Heard odkryliśmy, że potrzeba średnio od 9 do 13 lat, aby powstał drugi projekt. Nie sądzę, żeby zmiany były na tyle długie, żeby zobaczyć zmianę. Myślę też, że brak wsparcia dla talentów w średnim wieku oznacza, że drugie, trzecie i czwarte projekty nie są przyspieszane. Wiele wsparcia skupia się na tym, by pierwsza rzecz została zrobiona.
CBC/Radio Canada otrzymało 30 do 35 procentowy kontyngent różnorodności w swoich inwestycjach programowych w okresie obowiązywania nadchodzącej licencji na nadawanie. Jak ta inwestycja zamknie lukę kapitałową w kanadyjskim przemyśle filmowym i telewizyjnym, jeśli chodzi o talent Czarnych Kanadyjczyków?
To wciąż wraca do kwestii różnorodności i sprawiedliwości oraz jakości ról, które zajmą czarne talenty. Czy CBC podjęła również zobowiązania dotyczące działań wokół kwoty? Co zmieniają w swoich wewnętrznych procesach i infrastrukturze? Jak wspierają zmiany w postawie i sposobie myślenia u liderów? How are they holding people accountable – both within CBC and creators and projects they support?
Kanadyjczycy mają dostęp do wielu amerykańskich programów telewizyjnych od czarnych twórców, takich jak Scandal, Empire, Dear White People i Black-ish. Jednak lokalne dramaty telewizyjne i filmy napisane przez i z udziałem czarnych Kanadyjczyków są rzadkością. Wyjątkiem są dramaty CBC, takie jak Diggstown i The Porter, które zostały przejęte przez BET+.
Czy jest postęp w tworzeniu czarnych kanadyjskich seriali, które mogą prosperować na globalnym rynku?
Myślę, że jest coraz lepiej, ale nie mam informacji o wszystkim, co jest w przygotowaniu. Anthony Q. Farrell ma w produkcji nowy serial komediowy o nazwie Shelved, z BellMedia, a ostatnio zrobił Overlord and the Underwoods dla CBC Gem. Corus zamówił Robyn Hood, stworzony przez Director X dla Global. Clement Virgo ma nowy film fabularny, który ukaże się tej jesieni, zatytułowany Brother. Słyszałem niepotwierdzone informacje o zamówieniach na rozwój, ale nie mam szczegółów.
Ten wywiad został zmontowany i skondensowany dla jasności.