czwartek, 7 listopada, 2024

Ostatnie posty

David Soul, aktor „Starsky’ego i Hutcha”, zmarł w wieku 80 lat

David Soul, który zagrał u boku Paula Michaela Glasera w serialu ABC z lat 70-tych Starsky i Hutch i miał hit nr 1 z piosenką „Don’t Give Up on Us”, zmarł. Miał 80 lat.

Soul zmarł w czwartek po „dzielnej walce o życie w kochającym towarzystwie rodziny”, powiedziała w oświadczeniu jego żona, Helen Snell.

„Podzielił się wieloma niezwykłymi darami na świecie jako aktor, piosenkarz, gawędziarz, kreatywny artysta i drogi przyjaciel” – powiedziała. „Jego uśmiech, śmiech i pasja do życia zostaną zapamiętane przez wielu, których życia dotknął”

Soul pojawił się również na dwa sezony w serialu ABC 1968-70 Here Come the Brides, zagrał jednego ze skorumpowanych młodych gliniarzy motocyklowych zlikwidowanych przez Harry’ego Callahana Clinta Eastwooda w thrillerze Magnum Force (1973) i wyróżniał się jako przerażony łowca wampirów w miniserialu CBS Stephena Kinga z 1979 roku Salem’s Lot.

W dwóch programach NBC w latach 1983-84 zagrał Ricka Blaine’a w Casablanca, telewizyjnym prequelu klasyka Humphreya Bogarta, oraz wystąpił u boku Sama Elliotta i Cybill Shepherd w The Yellow Rose.

Jako Kenneth „Hutch” Hutchinson, tajny gliniarz z Minnesoty pracujący w fikcyjnym mieście Bay City w południowej Kalifornii, blondwłosy, niebieskooki Soul pojawił się we wszystkich 92 odcinkach Starsky and Hutch, który trwał cztery sezony, od kwietnia 1975 do maja 1979.

W serialu, stworzonym przez Williama Blinna i wyprodukowanym przez Aarona Spellinga i Leonarda Goldberga, pojawili się również Glaser jako partner Hutcha i inny absolwent akademii policyjnej David Starsky; Antonio Fargas jako uliczny informator Huggy Bear; oraz czerwono-biały Ford Gran Torino.

„Nie mieliśmy pojęcia, że odniesie taki sukces. Stało się to dopiero w drugim roku”, powiedział Soul w wywiadzie z 2020 roku. „Paul i ja w zasadzie prowadziliśmy sesję zdjęciową – ulice były naszym placem zabaw, a my jeździliśmy z ludźmi krzyczącymi: 'To Starsky i Hutch!’ Ale traktowaliśmy to bardzo poważnie. Dużo improwizowaliśmy i całkowicie sobie ufaliśmy. Nie było żadnego wywyższania się ani niczego podobnego.”

Czytaj również:  Mistrz ceremonii KVIFF tworzy niezapomniane wydarzenia i zrzuca wykonawców na wielkie trampoliny

Przed rolą, która zdefiniowała jego karierę, Soul był także piosenkarzem, który występował dla takich artystów jak Frank Zappa, The Byrds i The Lovin’ Spoonful.

„Don’t Give Up on Us” – napisany i wyprodukowany przez Anglika Tony’ego Macaulaya i wydany w USA w styczniu 1977 roku podczas drugiego sezonu Starsky and Hutch – spędził tydzień na szczycie Billboard 100, a także osiągnął nr 1 w Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii i innych krajach. W tym samym roku miał kolejny hit „Silver Lady”.

David Soul (po lewej) i Paul Michael Glaser w filmie „Starsky i Hutch”ABC/Photofest

Soul urodził się jako David Richard Solberg w Chicago 28 sierpnia 1943 roku. Jego rodzice, June i Richard, byli nauczycielami. Jego ojciec był także luterańskim pastorem, który pomagał w odbudowie Europy po II wojnie światowej.

Rodzina spędzała czas między Sioux Falls w Południowej Dakocie a Berlinem, zanim Soul ukończył Washington High School w Sioux Falls w 1961 roku. Po odrzuceniu oferty baseballowego Chicago White Sox, przez dwa lata uczęszczał do Augustana College, a następnie spędził rok na Uniwersytecie Ameryk w Mexico City, gdzie nauczył się grać na gitarze i rozwinął pasję do muzyki.

Po powrocie do Stanów, po podróży autostopem do Minneapolis, zarabiał pieniądze śpiewając meksykańskie pieśni ludowe w kawiarni, w której niedawno występował Bob Dylan, a następnie zadebiutował jako aktor w Nowym Jorku w filmie Johna Ardena Sergeant Musgrave’s Dance.

Przyjął nazwisko Soul, założył pończochę z wyciętymi otworami na oczy i usta i wysłał taśmę z przesłuchania, na której śpiewał jako „The Covered Man” do agencji William Morris, która podpisała z nim kontrakt (dosłownie) od ręki w 1965 roku.

Otrzymał również kontrakt z MGM Records i wystąpił kilka razy w The Merv Griffin Show (ostatecznie zdjął maskę), a następnie dołączył do „programu młodych talentów” w Columbia Pictures w Los Angeles

Czytaj również:  Demi Moore i Wallis Annenberg zostaną uhonorowane podczas niezapomnianej wieczornej zbiórki pieniędzy

W 1967 roku pojawił się w telewizji w Flipper, I Dream of Jeannie i Star Trek (jako Makora w odcinku „The Apple”), a następnie dostał rolę średniego brata Joshuy Bolta u boku Bobby’ego Shermana i Roberta Browna w Here Come the Brides.

Po zakończeniu tego programu Soul był zajęty w 1971 roku, występując gościnnie w odcinkach Dan August , All in the Family , Ironside i Owen Marshall, Counselor at Law oraz pojawiając się w antywojennym filmie Daltona Trumbo Johnny Got His Gun .

Jego występy w Magnum Force oraz w 1974 odcinku serialu Spelling-Goldberg ABC The Rookies , a także powracająca rola prawnika w Owen Marshall , pomogły mu zatrudnić się w Starsky and Hutch . (Producenci mieli problemy z obsadzeniem jego partnera, dopóki nie pojawił się Glaser)

Soul wyreżyserował trzy odcinki serialu, a także części Miami Vice i Crime Story, dwóch seriali wyprodukowanych przez Michaela Manna, który był redaktorem historii w Starsky and Hutch.

Zagrał także rozwiedzionego ojca w filmie CBS z 1980 roku Homeward Bound i prawdziwego zabójcę w filmie NBC z 1988 roku In the Line of Duty: The F.B.I. Murders, a na dużym ekranie pojawił się w The Hanoi Hilton (1987), Appointment With Death (1988), Tides of War (1990) i Filth (2013).

On i Glazer powrócili, by pojawić się w filmie Starsky & Hutch z 2004 roku, w którym zagrali Ben Stiller i Owen Wilson, którzy odpowiednio zaśpiewali „Don’t Give Up on Us” w filmie.

Soul opuścił Stany Zjednoczone w 1993 roku i został naturalizowanym obywatelem brytyjskim w 2004 roku. Rok później wystąpił w West Endowej produkcji Jerry Springer – The Opera. W ostatnich latach zmagał się z problemami zdrowotnymi.

Oprócz Snella, brytyjskiego PR-owca i jego piątej żony (pobrali się w 2010 roku), wśród ocalałych jest jego sześcioro dzieci, w tym jedyna córka, China, piosenkarka i autorka tekstów. Jego trzecia żona, Patti Carnel, była żoną jego Brides współgwiazdy Shermana. (Szczegółowo opisała znęcanie się nad nią, którego dopuścił się w 1983 r. w artykule okładkowym People.)

Latest Posts

Nie przegap