Dlaczego Gail Fisher nie jest szerzej znana w annałach historii Hollywood jest zagadką, której nie potrafił rozwiązać nawet Joe Mannix. Fisher była tylko trzecią czarnoskórą aktorką, która pojawiła się w prominentnej, nie konserwatywnej roli w cotygodniowej telewizji, po Diahann Carroll z Julia i Nichelle Nichols z Star Trek. Była też pierwszą, która zdobyła Emmy i nie jedną, ale dwie nagrody Złotego Globu.
Pochodząca z New Jersey rozpoczęła studia aktorskie u Lee Strasberga w Nowym Jorku, stając się w końcu członkiem Repertory Theatre at Lincoln Center. W latach 60. stała się pierwszym czarnym aktorem, który „wystąpił w krajowej reklamie telewizyjnej, przed kamerą, z tekstami”, jak kiedyś wyjaśniła, kiedy została obsadzona w kampanii detergentu All. Ale jej wielki przełom nastąpił w drugim sezonie serialu CBS Mannix, kiedy to główny detektyw (Mike Connors) zakłada własną firmę P.I. i zatrudnia postać Fishera, Peggy Fair, aby była jego Dziewczyną Piątką.
Zmagający się z problemami serial stał się hitem dzięki ich chemii. Kiedy przyjęła swoją nagrodę Emmy za wybitną aktorkę drugoplanową w serialu dramatycznym w 1970 roku – po raz pierwszy kiedy ta nagroda została wręczona – w srebrno-białym kombinezonie z frędzlami, szczerze zszokowana i zachwycona Fisher wykrzyknęła, „Wow! … Nie trzeba dodawać, że to bardzo ekscytujący i najbardziej emocjonalny moment dla mnie.”
Po anulowaniu Mannix w 1975 roku, Fisher robiła sporadyczne występy w telewizji, ale zmagała się z uzależnieniem. Zmarła na niewydolność nerek w Los Angeles w 2000 roku. Miała 65 lat.
Ta historia po raz pierwszy pojawiła się w czerwcowym, samodzielnym wydaniu magazynu The Hollywood Reporter. Aby otrzymywać magazyn, kliknij tutaj, aby zasubskrybować.