Inspirowana Burning Man galeria sztuki Transfix otwiera się w Las Vegas

W przypadku zakupu niezależnie recenzowanego produktu lub usługi za pośrednictwem linku na naszej stronie internetowej, The Hollywood Reporter może otrzymać prowizję partnerską.

40-metrowa kobieta ze stalowej siatki unosi się, spoglądając w kierunku wschodniego horyzontu, plecami do zachodzącego słońca nad ognistymi odcieniami Red Rock Canyon. Monumentalna steampunkowa ośmiornica zionie ogniem, unosząc się i opadając w rytm dudniących basów. Setki wyścigowych diod LED torują drogę w ciemną otchłań pustynnej nocy.

W scenerii dziwnie podobnej do wizualnego krajobrazu corocznego festiwalu Burning Man w Black Rock City w północnej Nevadzie, galeria sztuki na świeżym powietrzu o nazwie Transfix właśnie zadebiutowała na czteroakrowym, wielopoziomowym terenie o powierzchni 200 000 stóp kwadratowych, zlokalizowanym przy drzwiach Resorts World na Las Vegas Strip.

Tom Stinchfield, współzałożyciel Transfix i CRO, opisuje ją jako przestrzeń wystawienniczą dla dzieł sztuki – interaktywnych, kinetycznych, podświetlanych i ziejących ogniem – które nie pasują do typowej galerii, fizycznie lub psychologicznie.

„To jest na dużą skalę. To bardzo niszowe. Bardzo trudno jest sprzedać te prace lub wprowadzić je do muzeów czy galerii. W większości przypadków dosłownie nie pasują” – mówi Stinchfield o ponad 41 dziełach sztuki od 39 artystów oferujących doświadczenia na żywo, od światła i dźwięku po wideo, które zajmują pustą działkę przed Resorts World do jesieni. „Burning Man to najłatwiejszy sposób na odniesienie się do tego stylu sztuki, ponieważ jest to tak znane wydarzenie, że ludzie widzą je w wiadomościach.”

W Transfix uczestnicy wyruszają w trwającą od 90 do 120 minut podróż przez dwuakrowy labirynt z 10 zaprojektowanymi przez artystów barami i speakeasies rozsianymi po całej instalacji.

Najważniejsze z nich to gigantyczna metalowa rzeźba Marco Cochrane’a, R-Evolution, przedstawiająca kobietę, której celem jest zakwestionowanie postrzegania kobiecego ciała przez publiczność; praca Pablo Gonzáleza Vargasa Ilumina, w której odwiedzający biorą udział w wciągającej trzyminutowej medytacji z wykorzystaniem technologii biometrycznej, aby aktywować masywną rzeźbę poprzez osiągnięcie harmonii grupowej; Christopher Bauder i KiNK Axion, przypominający siatkę układ rur świetlnych i ruchomych świateł przypominających urządzenie do eksploracji kosmosu lub wykrywania cząstek; oraz światowa premiera nowego tunelu resetowania sensorycznego zaprojektowanego przez Playmodes, który zabierze gości w międzygalaktyczną podróż.

W 2020 roku, podczas pandemii, Stinchfield i partner biznesowy Michael Blatter postanowili podzielić się ze światem swoją miłością do sztuki z festiwalu Burning Man i stworzyć biznesplan dla swojej pasji.

Celem było promowanie doświadczeń artystycznych, które wspierają globalną gospodarkę kreatywną, budują społeczność i wspierają innowacyjnych twórców ze wszystkich środowisk. (Duet stworzył również agencję marketingu empirycznego Mirrorball 10 lat temu po spotkaniu na Burning Man; Mirrorball produkuje duże wydarzenia na żywo i trasy koncertowe dla marek takich jak Heineken, Jack Daniels, Pepsi i Coca-Cola).

Rezultatem jest Transfix. „Sprowadziliśmy kilku przyjaciół z branży rock-and-rollowej, którzy pomogli nam zbudować budżet operacyjny. Następnie rozmawialiśmy z inwestorami i zebraliśmy pieniądze” – mówi.

Transfix wynajmuje monumentalne dzieła sztuki od ich twórców na okres trzech lat, płacąc za transport, instalację, konserwację i obsługę. To gwarantowane źródło dochodu pozwala artystom na tworzenie nowych dzieł i zdobywanie kontaktu z nową publicznością dzięki środowisku podróżującego festiwalu. Rezydencja Transfix w Las Vegas zaplanowana jest do jesieni. Następnie Stinchfield ma nadzieję, że festiwal zawita do Los Angeles i Austin.

„Zbudowaliśmy ten model biznesowy z myślą o artystach. Dostrzegliśmy potrzebę na rynku. Jest wielu artystów, z którymi nawiązaliśmy relacje przez lata, a w niektórych przypadkach muszą oni korzystać z GoFundMe lub prywatnych inwestorów. A potem muszą przechowywać swoje dzieła, co kosztuje” – mówi. „Wynajmując te prace, dajemy im przewidywalny dochód z regularnej wypłaty, dzięki czemu mogą tworzyć więcej. Zwalniamy też miejsce w ich magazynach”. Ostatecznym celem Transfix jest przywrócenie przychodów do sztuki. A my udostępnimy tę niesamowitą pracę masom, ponieważ normalnie nie można by jej zobaczyć, chyba że masz środki, aby chodzić na festiwale „

Oprócz Stinchfielda i Blattera, główny zespół obejmuje Thora Younga, dyrektora ds. relacji z artystami i wpływu na społeczność, oraz Merandę Carter, kuratorkę i projektantkę doświadczeń.

Young mówi, że ma nadzieję, że Transfix zmieni wszechobecną „kulturę gatekeepingu w świecie sztuki, w której właściciele galerii i kuratorzy muzeów decydują o tym, co jest oglądane i co jest uważane za sztukę.”

„Mamy nadzieję, że będzie to nowy, inkluzywny format, w którym artyści, którzy nie pasują do innych przestrzeni, poczują się mile widziani” – mówi.

Wciągające i partycypacyjne dzieła sztuki, takie jak te, które można znaleźć w Transfix, angażują widza jako część doświadczenia, przenosząc go do innego świata. Czasami wykorzystują one technologię, taką jak wirtualna rzeczywistość lub mapowanie projekcji. Innym razem wymagają aktywnego zaangażowania publiczności w ukończenie lub współtworzenie dzieła sztuki.

„Jedną z rzeczy, które są naprawdę ważne w sztuce partycypacyjnej jest to, że daje ona ludziom możliwość zaangażowania się we własną kreatywność w nowy i inny sposób. Jeśli możesz uczestniczyć w sztuce, zamiast być tylko widzem obiektu, inaczej pokazujesz się w świecie. Jesteś bardziej kreatywną osobą, która ma inne możliwości i inne opcje. Nie tylko tworzymy nowe miejsce, ale tworzymy nową okazję dla ludzi, aby mogli połączyć się jako kreatywna osoba” – mówi Young.

Stinchfield dodaje: „Kiedy dajesz ludziom możliwość naciskania przycisków, wspinania się na rzeczy, doświadczania rzeczy, dotykania rzeczy, to naprawdę wymaga od uczestnika ukończenia pracy”

Ponad 600 artystów zostało zaangażowanych na różnych etapach procesu kuratorskiego Transfix. Nowe prace od NonoTek, LED Pulse, Axion i Hot Tea uzupełniają listę.

R-Evolution to trzecia i ostatnia rzeźba z serii artysty Marco Cochrane’a The Bliss Project, która demistyfikuje nagie ciało i oddaje energię i moc, które powstają, gdy kobiety mogą czuć się wolne i bezpieczne. Te monumentalne rzeźby po raz pierwszy zadebiutowały na Burning Man 2015, a Bliss Dance na stałe znajduje się kilka przecznic w dół Stripu przed T-Mobile Arena w Park MGM. R-Evolution zaprasza uczestników do obejrzenia pewnej siebie 45-metrowej kobiecej postaci stojącej przed nimi. Z każdym wdechem i wydechem rzeźba ta rzuca widzowi wyzwanie, by spojrzał poza społecznie normatywną seksualizację kobiecej formy. Rzeźba przedstawia tancerkę Deję Solis z San Francisco i zawiera 17 silników. Postać jest silna w swojej mocy i oddechu, promieniując własnym człowieczeństwem.

„Mam nadzieję, że Transfix stanie się modelem biznesowym, który zadziała, aby artyści mogli tworzyć interaktywną sztukę, która jest zabawna i która wyznacza zupełnie inne miejsce dla kreatywności. Jest to okazja, o której wszyscy mówiliśmy: zabrać ją w drogę i wreszcie ktoś to robi. Myślę, że Transfix może mieć głęboki wpływ na sztukę i jej tworzenie w ogóle, zmieniając świat. Ludzie będą robić to, co chcą, podążać za swoim szczęściem i dostrzegać magię w świecie” – mówi Cochrane.

Artysta światła Christopher Bauder i twórca muzyki elektronicznej KiNK wprowadzają na pustynię wielkoformatową eksperymentalną instalację artystyczną Axion, która służy jako centralny punkt Transfix. Dzięki siatkowemu układowi lamp świetlnych i ruchomych świateł, z daleka Axion przypomina gigantyczne urządzenie naukowe do eksploracji kosmosu lub wykrywania cząstek. Jednak po wejściu do środka jest to refleksja nad potencjałem aksjonów, ciemnej materii i idei nieznanego. Axion to halucynacja nabierająca kształtu, płynny sen światła i dźwięku, który meandruje przez noc.

Nagrodzony nagrodą Emmy artysta instalacji Hottea pracuje z przędzą, aby stworzyć instalację Murmuration, nową pracę site-specific wykorzystującą setki drewnianych kołków, aby dać widzom poczucie ruchu, który często występuje w naturze. Dzięki temu dziełu Hottea przypomina widzom o tym, jak ważne jest nie tylko uwzględnianie wielkich wydarzeń w ich życiu, ale także pielęgnowanie codziennych chwil, które przynoszą poczucie podziwu lub spokoju. Czasami to właśnie te małe chwile mogą mieć największy wpływ.

DragonO2 pozwala uczestnikom odkrywać swoje człowieczeństwo przez pryzmat technologii. LedPulse, założona przez Danilo Grande i Benny’ego Lai, prezentuje tę pracę jako zaawansowany wolumetryczny wyświetlacz LED, który emuluje ludzkość i jej biologiczne składniki w trzech wymiarach. Rezultatem jest żywy i niezapomniany wyświetlacz, który zaciera granice między wyobraźnią a rzeczywistością. DragonO2 zaprasza odwiedzających do wkroczenia w nowy kreatywny wymiar, ograniczony jedynie ich wyobraźnią.

Występujący tylko przez dwa tygodnie na Transfix, El Pulpo Magnifico autorstwa Duane Flatmo jest prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalnym dziełem na wystawie dzięki swojej sławie z Burning Man. Ten artystyczny samochód wzywa wielbicieli do tańca wśród płomieni mechanicznej, ziejącej ogniem ośmiornicy, która przypomina obłąkaną zabawkę, z oczami wyskakującymi i wyskakującymi, gdy jej macki unoszą się i opadają, wystrzeliwując 30-metrowe płomienie w niebo. Mierzący 25 stóp artystyczny samochód został skonstruowany niemal w całości ze złomu żelaznego i aluminium pochodzącego z recyklingu. Podwójna krzywka biegnie przez środek, kontrolując wszystkie animowane części, aby ożywić tę bestię. Elementy sterujące skrzyni ogniowej są wykonane tak, aby aktywować wybuchy ognia za pomocą systemu dźwiękowego jako gigantycznego instrumentu perkusyjnego. El Pulpo Magnifico pojawił się w jednym z odcinków The Simpsons.

Pablo González Vargas, założyciel słynnego projektu Mayan Warrior, wzniósł Ilumina, wysoką na 37 stóp interaktywną rzeźbę świetlno-dźwiękową, która zaprasza gości do wzięcia udziału we wciągającej, trzyminutowej medytacji. Podłączają się oni do czujników biometrycznych, co przekłada się na dane, które zasilają projekt oświetlenia i ruchome pejzaże dźwiękowe konstrukcji.

FoldHaus Collective, kolektyw artystyczny z siedzibą zarówno w USA, jak i w Niemczech, prezentuje Shrumen Lumen, ogród grzybów origami z czapkami, które rozszerzają się i kurczą od płaskiego parasola portobello do bulwiastej czapki, gdy odwiedzający je aktywują.

Nonotak to paryski duet kreatywny założony przez byłą artystkę wizualną Noemi Schipfer i byłego architekta-muzyka Takami Nakamoto, którzy prezentują oniryczne środowisko obejmujące światło, dźwięk i przestrzeń. Wykorzystuje to tę samą technologię, którą można znaleźć na zewnątrz MSG Sphere, która zostanie otwarta jesienią tego roku w sąsiedztwie The Venetian.

Hiszpańskie studio badań audiowizualnych Playmodes prezentuje Stellar Beyond, wciągający 115-metrowy tunel, który bawi się percepcją przestrzenną, wprowadzając publiczność w „podróż bez ruchu”.

„To naprawdę otrząśnie cię z twojego dnia i podróży, którą przeszedłeś, aby dostać się do Transfix” – mówi Carter. „To sześciominutowe doświadczenie, po którym zostajesz wepchnięty na nieliniową ścieżkę przygody, którą sam wybierasz.”

Bilety na Transfix kosztują 59 dolarów, a po godzinie 22:00 lokal ma wstęp 21+. 12 maja odbędzie się jednonocna współpraca z festiwalem muzycznym Art with Me w Tulum/Miami pod nazwą Dance with Me. Od zachodu do zachodu słońca, Dance with Me pozwala imprezowiczom wziąć udział w Transfix z ekskluzywnymi występami na żywo na trzech scenach muzycznych i wciągającymi instalacjami artystycznymi.

„To zupełnie nowy rodzaj doświadczenia. To trochę eksperyment. Biorąc to pod uwagę, myślę, że jest to koncepcja, która naszym zdaniem przemawia do wielu różnych ludzi” – mówi Stinchfield. „Myślę, że każdy znajdzie coś dla siebie.”