[This story includes major spoilers for the third season of The Umbrella Academy.]
Trzeci sezon The Umbrella Academy rozpoczyna się dokładnie tam, gdzie się skończył, z Umbrelami teraz z powrotem w ich oryginalnej linii czasu. Ale nic nie jest takie, jak na końcu pierwszego sezonu.
W ich domu mieszka nowa grupa superludzi – a Umbrella Academy nie istnieje. Po spotkaniu z szóstką swoich dzieci w 1963 roku w sezonie drugim, Reginald Hargreeves (Colm Feore) postanawia adoptować inną partię siedmiorga dzieci, które znane są jako „Akademia Sparrow” i są bardziej zadziorne niż Umbrellowie kiedykolwiek byli.
W trakcie nowego sezonu, który został udostępniony w środę na Netflixie, Sparrows i Umbrellas tańczą wokół siebie (dosłownie i w przenośni), szukając sposobów, by albo pokonać drugą grupę superludzi, albo przekonać ich, że są godni zaufania, tylko po to, by zdradzić ich w taki czy inny sposób.
Pod koniec odcinków Wróbelki i Parasolki odkrywają, że są bardziej podobni niż początkowo myśleli: to tylko dzieci próbujące uczynić swojego tatę dumnym, tylko po to, by odkryć, że ich ojciec nigdy się o nich nie troszczył i zawsze miał swój własny plan, niezależnie od tego, którą grupę dzieci postanowił adoptować 1 października 1989 roku.
Umbrella Academy ujawnia, jak daleko posunie się ktoś, kto doświadczył traumy po traumie, bada argument natury kontra wychowania i wysyła pozytywne przesłanie o tym, jak rodziny mogą być kochające i akceptujące swoich trans krewnych z tym, jak popularny serial przeniósł historię Viktora na ekran po transformacji Elliota Page’a.
W ostatnim wywiadzie dla The Hollywood Reporter, showrunner Steve Blackman otwiera się na te tematy i jak ewoluowały one przez cały serial, a także na jego nadzieje na czwarty sezon (podczas oczekiwania na odnowienie): „Fajnie jest grać, że te zdolności mogą nadal rosnąć przez sezony i zmieniać się, gdy my jako istoty ludzkie się zmieniamy.”
Po tak znaczącym zakończeniu sezonu trzeciego, jakie macie plany na ewentualny czwarty sezon?
Nie zostaliśmy jeszcze wybrani – trzymam kciuki. Ale wiem, jaki jest sezon czwarty w mojej głowie. Mam już jakby opracowany jego początek, środek i koniec. Kiedy zaczynałem tę sprawę, wiedziałem już, że będą cztery sezony serialu. Nie mam nic ponad to w moim mózgu, ale jakby trzymałem się trajektorii. Więc mam naprawdę dobre wyczucie tego, czym będzie sezon czwarty, i powinien być tak samo bonkerskim jak inne sezony – jakie wyzwanie mają ci superbohaterowie, ta rodzina będąc bezsilnymi.
Trzymając się rozmowy o finale, jak to jest, że Allison (Emmy Raver-Lampman) jest w stanie odzyskać zarówno Raymonda Chestnuta (Yusuf Gatewood) jak i Claire (Coco Assad) w różnych liniach czasowych?
W przeprogramowaniu wszechświata, którego Hargreeves nie zdążył ukończyć, ponieważ Allison jakby wybrała rodzinę nad nim w tym ostatnim momencie, udało mu się załatwić niektóre resety. Obietnica, którą złożył Allison była taka, że odda jej dwie rzeczy, których najbardziej pragnęła: córkę, Claire i męża, Raya, ale oni istnieją w dwóch różnych liniach czasowych. Więc w przeprogramowaniu wszechświata – do którego prawdopodobnie udamy się w czwartym sezonie, jeśli go dostaniemy – teraz istnieją razem w tej samej linii czasowej. Ray nie jest duchem; on jest prawdziwy. A Claire jest prawdziwa. I są teraz razem w linii czasowej, której nie powinno być. I taki był plan; obietnica, którą złożyła Hargreevesowi, że będzie go wspierać, gdy będzie tego potrzebował. On również otrzymał coś w zamian. Ma swoją żonę z powrotem, co powinno również zapewnić kilka interesujących miejsc; jak to działa. Intencją jest, że ta linia czasowa, w jakiejkolwiek jesteśmy teraz, połączyła ludzi z innych linii czasowych w jedną i to może, ale nie musi mieć reperkusje w przyszłości.
Jestem pewien, że tak będzie, jeśli poprzednie sezony są jakąś wskazówką. Ostatnie dwa odcinki naprawdę podniosły stawkę. Zdecydowanie myślałem, że Hargreeves się zmienił. Czy to był twój cel?
Widzisz dużo mroczniejszą stronę Reginalda. To jest ten sam Hargreeves, którego poznaliśmy w drugim sezonie, w ’63, ale ten Hargreeves nigdy nie adoptował tych dzieci. Adoptował inne dzieci, ale jest w nim element Hargreevesa z obu tych linii czasowych: Ma swój własny plan; nigdy nie kochał prawdziwie tych dzieci. Ma swój własny plan i część z niego jest teraz w toku w sezonie trzecim, ponieważ widzieliśmy, że użył prawie wszystkich, aby ściągnąć rodziny razem, aby dostać się do Hotelu Oblivion, a teraz ma swoją żonę z powrotem, a co to oznacza? Jeszcze nie wiemy. Jak to wpłynie na niego, kim ona jest dla niego i to wszystko będzie, miejmy nadzieję, czymś, w co możemy się zagłębić. Ale tak, Hargreeves ma jakąś przewagę pod koniec tego roku. Jest o wiele mroczniejszy niż zwykle byśmy go mieli – zwłaszcza gdy Luther. To jedna z moich ulubionych scen w całym roku.
Ta scena złamała mi serce.
Luther jest tak słodki i szczery, że myśli, że to uzasadnione „Czy mi wybaczysz?” On tak bardzo chce tej chwili z ojcem choć raz, i poddaje się jej, z niepożądanymi reperkusjami tego.
W całym sezonie widzimy jak Parasolki i Wróble wciąż uczą się jak potężne mogą być, a w pewnym momencie Hargreeves mówi Klausowi, że to było zamierzone. Czy zawsze chciałeś zbadać jak ciągle uczą się coraz więcej o sobie?
To coś o czym rozmawiałem z [comic book writer] Gerardem [Way] na początku, że ich moce zawsze ewoluują. Nie sądzę, że to tylko urządzenie fabularne, aby dać nam miejsca, do których możemy się udać, co robi, ale myślę, że to było po prostu zawsze jego intencją. Jestem dobrym przyjacielem Gerarda, dużo rozmawiamy. Moce rosną z czasem. Kiedy rozwijasz się jako człowiek, uczysz się nowych rzeczy o sobie, tak jak i moce. W tym roku mieliśmy okazję zobaczyć ekstremalny format z Harlanem, który miał 50 lat ze swoją mocą i była ona bardzo dobrze zdefiniowana. Rozumiał ją bardzo dobrze. Na tym właśnie polega idea – im dłużej mają moc, tym więcej dowiadują się o tym, jak ona działa – i jak daleko mogą się posunąć z tymi mocami; jak daleko mogą wykorzystać te zdolności. Myślę, że fajnie jest grać, że te zdolności mogą nadal rosnąć poprzez pory roku i zmieniać się tak, jak my jako istoty ludzkie się zmieniamy.
Cieszę się, że poruszyłeś temat Harlana. Nie spodziewałem się, że wróci w tym sezonie, chociaż jego moce były zapowiadane pod koniec drugiego sezonu. Czy zawsze wiedziałeś, że chcesz uczynić go częścią tej fabuły?
Umieściłem ten fragment na końcu, ponieważ chciałem, aby było jasne, że Viktorowi nie udało się usunąć swoich mocy w drugim sezonie. Myślał, że mu się udało, a potem w sezonie trzecim zdaliśmy sobie sprawę, że absolutnie mu się nie udało. Nie usunął wszystkich nagietków czy cokolwiek napędza moce z jego ciała, a teraz spowodowało to, że ma bardzo ciężkie życie. I mamy okazję zobaczyć trochę z tego.
Casting Javona Waltona był świetny. Jak wymyśliłeś fabułę z udawanym dzieckiem Diego i Lili, tylko po to, by ona ujawniła, że jest w ciąży?
Cóż, mieliśmy dużo szczęścia z Javonem. To niesamowicie utalentowany młody aktor. Jeden z naszych producentów, Jeff King, i ja widzieliśmy go w Euphoria, i widzieliśmy kilku innych aktorów, którzy po prostu nie trzymali świeczki do Javona, i powiedzieliśmy, „Czy myślimy, że ten dzieciak może zrobić komedię jak również?” I powiedzieliśmy, „Tak, ten dzieciak może robić komedie. On jest dobrym aktorem.” Więc walczyliśmy, walczyliśmy i walczyliśmy, żeby go zdobyć i na szczęście mogliśmy podzielić się nim z Euphorią, ale był zachwycający. Był wspaniałym dodatkiem. Zawsze chcę grać pomysł, że Lila chce przetestować i rodzaj kopać opony Diego bycia tatą, a ona jest tak out there, jak by to zrobić? Cóż, wprowadźmy do tego prawdziwe dziecko i zobaczmy jak sobie poradzi. Ale taka właśnie jest Lila.
Mogłeś ją sprowadzić jako drobną postać pod koniec trzeciego sezonu, ale pod koniec jest już częścią rodziny. Czy zawsze miałeś pomysł, by sprowadzić ją wcześnie i zakorzenić ją w Parasolach?
Szczerze mówiąc, zawsze myślałam, że Ritu Arya jest wspaniałym aktorem, ale nie zrobiła jeszcze mnóstwa rzeczy. Kiedy weszliśmy w drugi sezon i oglądałem jej występy, pomyślałem: „Kocham tę postać” Wymyśliłem Lilę, która nie pochodzi z powieści graficznej, przez chwilę myślałem, że to będzie tylko sezonowa rzecz. Ale potem, kiedy pokochałam ją i scenarzyści pokochali ją, a potem kiedy zrobili to fani, nie było wątpliwości w moim umyśle, że musimy ją przywrócić. Jeśli chodzi o mnie, jest teraz częścią Umbrellów. Jest w Team Umbrella.
Lila wydobyła łagodniejszą stronę Diego, co było przyjemne do oglądania.
Diego jest oczywiście dużo szczekania – nie tak dużo gryzienia – ale naprawdę widzimy, że ma dobre serce i byłby wspaniałym ojcem. Jest zbudowany do bycia ojcem. Tylko nie chce dać tego po sobie poznać. Po prostu nie chciałby, aby ktokolwiek myślał, że nim jest. To jego brawura, i to, że twarz stawia na bycie twardym facetem jest jak on rodzaj ochrony, że nie ma emocjonalnego rdzenia. David Castañeda jest taki słodki facet z tak wiele serca. Miło było zobaczyć więcej tego nawet w Diego postaci.
Allison zawsze była spokojna, chłodna i zebrana w rodzinie, ale w tym sezonie widzimy jej inną stronę. Ona plotkuje z Lutherem. Mówi te wszystkie okropne rzeczy do Viktora. W finale nie była ulubioną postacią fanów. Jak było z odkrywaniem tej strony jej charakteru?
W tym roku miała dużo mroczniejszą ścieżkę. Próbowałam dotrzeć do tego, że w moim umyśle miała PTSD z czasów, gdy przebywała w Jim Crow South w drugim sezonie, 1963, z całym rasizmem, będąc wyrwaną z męża. Sort of all the trauma she went through of having no voice for a year, getting her voice back and dealing with all the racism of the time, and then thrust back into the now. Całe to PTSD właśnie wychodzi na jaw, a ona walczy, by spróbować utrzymać to w ryzach, a jej stan w tym roku to spirala spadkowa. Jej stan stopniowo się pogarsza. Oddalała się od rodziny. Jest złamana do głębi przez nieobecność córki i męża, którzy nie mogą istnieć w tej samej linii czasowej – dopóki się nie spotkają. W tym roku Emmy obrała ciemniejszą ścieżkę, jeśli chodzi o sposób w jaki grała Allison. To było wspaniałe wyzwanie, aby zobaczyć inną stronę Allison, ponieważ w głębi serca jest ona dobrą osobą. Ale postawiona w tych okolicznościach i PTSD tego wszystkiego, myślę, że naprawdę popchnęła tę postać niemalże poza krawędź.
Kiedy zrezygnowałeś z pomysłu Luthera i Allison razem? Czy kiedykolwiek byli dla ciebie ostatecznością?
Zapominając, że wszyscy mówią, że są rodzeństwem – mam na myśli, że nie są biologicznym rodzeństwem – ale faktem było, że to była tylko szczenięca miłość. Jedyny raz, kiedy kiedykolwiek się całowali, to był dzień, który nie był z pierwszego sezonu, więc naprawdę nigdy nie byli razem. Mieli do siebie uczucia, jak dzieci mają szczenięcą miłość, a Luther zachował tę szczenięcą miłość, aż teraz dorósł i poznał Sloane i miał prawdziwy związek. Allison, myślę, że odpuściła sobie tę szczenięcą miłość dawno temu i po prostu lubi Luthera jako przyjaciela, ale nie było intencji, aby kiedykolwiek naprawdę połączyć ich razem jako coś więcej niż tylko rodzaj tego sezonu: Kiedy wracają do siebie po 15 latach, gdzie jest ta szczenięca miłość? Oczywiście, Allison był znacznie bardziej dojrzały niż Luther, kiedy widzą się ponownie w sezonie pierwszym. Ale nie. Luther miał swój pierwszy dorosły związek w tym roku ze Sloane.
Wciąż czekałam, aż Sloane odwróci się od Luthera, zbliżając się do niego z jakimś ukrytym motywem.
Oh, nie. Oni są Romeo i Julią. To miłość od pierwszego wejrzenia. Byli tacy słodcy. Dzięki Bogu, że mieli ze sobą chemię, ci dwaj aktorzy. Chciałem, żeby to była naprawdę słodka historia miłosna.
Włącznie z przemianą Elliota Page’a w tym sezonie było niesamowite do zobaczenia. Rozmawiałeś z THR szczegółowo o tym procesie twórczym i współpracy. Jak duży był wkład Elliota w scenariusz?
Kiedy Elliot zadzwonił do mnie i powiedział, że przechodzi transformację w prawdziwym życiu, nie wiedziałem zbyt wiele. Jak wielu ludzi, nie wiedziałem, co to znaczy być transgenderowym. Miałam więc wielkie szczęście. Jestem blisko z Elliotem. W trakcie tworzenia fabuły Viktora, konsultowałam się z wieloma osobami. Konsultowałem się z miłą osobą o imieniu Nick Adams z GLAAD. Pracowałem z pisarzem Thomasem Page McBee, który jest transseksualnym pisarzem i który dał mi wiele wskazówek i wiedzy, wraz z Elliotem, aby stworzyć fabułę, która będzie autentyczna i wrażliwa, co było dla mnie bardzo ważne, aby nie czuć, że cis-mężczyzna próbował sam wymyślić tę historię. To był naprawdę wspólny proces z tymi ludźmi i czuję się zaszczycona i upokorzona, że udało nam się stworzyć coś, co moim zdaniem wysyła tak pozytywny przekaz na ten temat. Rodziny mogą być kochające i akceptujące każdego, a ty możesz być w rodzinie osobą trans i nadal być kochanym.
Wszystkie Wróbelki różnią się od Parasolek, z wyjątkiem Bena, który w trzecim sezonie był antybohaterem, co różniło go od Bena, którego widzowie poznali w pierwszych kilku sezonach. Jaki był proces myślowy w przywróceniu go w ten sposób?
Długo rozmawiałem z Justinem Minem o sporze natura – wychowanie: Kim jesteśmy w różnych środowiskach? Było wiele badań na ten temat, studia bliźniacze, kilka ciekawych rzeczy. Tak więc, w jego rdzeniu, jest ten sam Ben. To ta sama osoba. Ben w tej linii czasowej nie umarł, i nadal był wybierany jako jedno z dzieci. Hargreeves nigdy nie spotkał drugiego Bena, ponieważ ten drugi Ben nie żył w sezonie pierwszym i drugim, ale naprawdę chciałem zachować trochę słodyczy rdzenia, i to jest naprawdę pochowane w tym nowym Benie. Szczerze mówiąc, naprawdę chciałem zobaczyć, gdzie możemy pójść. Justin był naprawdę podekscytowany możliwością rozciągnięcia swoich nóg jako aktor i pokazania innej strony. Nie tylko przekształcił się fizycznie, ćwiczył i to wszystko, ale spędził dużo czasu pracując nad swoim głosem i tym jak intonuje głos, jak się prezentuje. Jeśli weźmiesz do ręki Bena z drugiego sezonu i Bena z sezonu trzeciego, brzmią i zachowują się zupełnie inaczej, ale nadal jest to dla mnie tak interesująca postać, by zobaczyć, co różne rodzaje wychowania mogą zrobić z człowiekiem. Teoretycznie to ten sam Ben, inny rodzaj wychowania, z tym Hargreevesem w nieco innej linii czasowej.
Jak doszło do otwierającego dance-offu w pierwszym odcinku?
To była taka zabawa, a ja będę się trochę chwalił aktorami. Sposób w jaki to powstało był taki, że moc Jayme jest taka, że kiedy strzela swoim rodzajem goopu na ciebie, masz halucynacje. To jest jej moc. Więc musiałem się zastanowić, co Diego może mieć halucynacje? On może mieć halucynacje na każdy temat. Więc pomyślałem o czymś absurdalnym. Powiedziałem: „Wyobraziłby sobie, że tańczą”, ponieważ Diego jest świetnym tancerzem, ustaliliśmy to. Więc absurdem stało się „Czy mogę sprawić, by wszyscy ci aktorzy nauczyli się tańczyć?” To było wyzwanie i zrobienie tego podczas COVID, ponieważ robiliśmy to w szczycie blokady Toronto.
Zaczęliśmy uczyć tańca przez Zoom. Aktorzy stali przed swoimi laptopami. Mieliśmy wspaniałego choreografa, który z nimi pracował, a oni ćwiczyli w domu, a potem byli w ośrodku treningowym z maskami i osłonami. Z dumą mogę powiedzieć, że nie ma tu żadnych tanecznych dublerów. To wszystko jest ich. Spędzili miesiące, aby to wszystko połączyć. To była świetna zabawa podczas kręcenia. Wiele z tych małych przerywników było improwizowanych, ale wraz z Jeremym Webbem, naszym reżyserem, który był naprawdę zabawny. Byliśmy tak zdołowani po COVID, tak przygnębieni, że wszyscy przyszliśmy i zaczęliśmy robić Footloose. Wszyscy byli podniesieni na duchu, a my wszyscy uśmiechaliśmy się i śmialiśmy. To była taka wspaniała rzecz, która wyrwała nas z mrocznych dni COVID. Uśmiecham się za każdym razem, gdy to widzę.
Ten wywiad został zredagowany dla zwiększenia długości i przejrzystości.
Trzeci sezon Umbrella Academy jest już dostępny na Netflixie.