Zmarła piosenkarka pop Lola Dee, która nagrywała dla wytwórni Columbia i Mercury w latach 50. i koncertowała na całym świecie z takimi gwiazdami jak Bob Hope, Jimmy Durante i Johnnie Ray. Miała 95 lat.
Dee zmarła w czwartek z przyczyn naturalnych w domu opieki w Hinsdale w stanie Illinois, poinformował jej publicysta i producent płyt, Alan Eichler.
Po podpisaniu pięcioletniego kontraktu z Mercury Records z siedzibą w Chicago, niedawno utworzoną firmą, która miała w swoim składzie Frankiego Laine’a, Vica Damone’a i Patti Page, piosenkarka, wówczas rozliczana jako Lola Ameche, połączyła siły z Al Trace Orchestra na „Pretty Eyed Baby” z 1951 roku, który osiągnął nr 21 na listach przebojów Billboard.
W tym samym roku wraz z Trace nagrała kolejny przebój „Hitsity Hotsity”, a w ciągu następnych trzech lat nagrała ponad dwa tuziny piosenek, w tym swingujące wersje „Dance Me Loose”, „Old Man Mose”, „Down Yonder”, „Take Two to Tango” i „Don’t Let the Stars Get in Your Eyes.”
Często była wspierana przez zespół Ralpha Marterie, z którym również koncertowała, a Marterie został jej menadżerem.
Wraz z pojawieniem się rock 'n rolla, Mercury zaktualizował wizerunek muzyka i zmienił jej imię na Lola Dee. Stała się blondynką, a w 1954 roku nagrała balladę „Padre” i „Dig That Crazy Santa Claus”, która została coverowana przez Briana Setzera w 2005 roku.
Mercury wykorzystał ją również do uruchomienia swojej wytwórni zależnej Wing Records i zlecił jej wykonanie utworu The Platters „Only You (and You Alone)”, który sprzedał się w prawie 1 milionie egzemplarzy. Jej inne utwory w tym czasie obejmowały „Paper Roses”; „Born to Be With You”; dwa popularne duety z Rustym Draperem, „Scratch My Back” i „Behind Those Swinging Doors”; oraz tytułową piosenkę z filmu Rity Hayworth z 1957 roku Fire Down Below.
Po skupieniu się na występach na żywo, Dee wróciła do Chicago i była główną piosenkarką w radiu i telewizji WGN, często współpracując z nadawcą National Radio Hall of Fame Orionem Samuelsonem w latach 1971-78. Co roku występowała także na Illinois State Fair.
Jej ostatnie dwa publiczne występy to zaśpiewanie hymnu narodowego dla Chicago Cubs i White Sox w 1978 roku. Później pracowała jako konsjerż w hotelu.
Lorraine DeAngelis urodziła się w Chicago w 1928 roku. W wieku 9 lat występowała w lokalnych amatorskich przedstawieniach, a następnie śpiewała w programie radiowym ABC Teen Town, znanym później jako Junior Junction. (Innymi członkami obsady programu byli Dick York z Bewitched i przyszła Super Circus bandleaderka Mary Hartline)
Występ w popularnym chicagowskim programie radiowym National Barn Dance sprawił, że ABC podpisała z nią kontrakt jako wokalistką i śpiewała pięć dni w tygodniu w 15-minutowym programie u boku słynnego gitarzysty George’a Barnesa.
Następnie zwróciła na siebie uwagę Trace’a, z którym dokonała swojego pierwszego nagrania, „When Lola Plays the Pianola”, wydanego przez Columbię w 1950 roku. Po sesjach z Danny Alvin’s Kings of Dixieland i Cliff Parman Orchestra związała się z wytwórnią Mercury.
W 2015 roku brytyjska wytwórnia Jasmine Records wydała 58-utworową, dwupłytową kompilację jej utworów zatytułowaną Lola Dee Meets Lola Ameche.
Wśród ocalałych jest jej syn, Barry.