Trójkąt smutku Reżyser Ruben Östlund rozumie siłę kina i jego wpływ na społeczeństwo, dlatego proponuje radykalny pomysł uregulowania korzystania z kamer.
Nominowany do Oscara filmowiec wyraził ostatnio w wywiadzie dla The Guardian znaczenie konsumpcji wysokiej jakości mediów, zwłaszcza że relacje ludzi z ekranami – dużymi lub małymi – stały się dziś znacznie bardziej widoczne.
„Mam pewien pomysł” – powiedział Östlund. „A gdybyś mógł używać kamery tylko wtedy, gdy masz licencję? Potrzebujesz go na broń – przynajmniej w wyrafinowanych krajach. Kamera to także potężne narzędzie”
Reżyser The Square poradził również innym filmowcom, aby traktowali media z ostrożnością i rozumieli odpowiedzialność, jaką ponoszą, ponieważ filmy mogą potencjalnie wpływać na społeczeństwo w sposób, w jaki nie były zamierzone.
„Filmy zmieniają świat i ważne jest, aby wziąć to pod uwagę, gdy wykonujesz ten zawód” – wyjaśnił Östlund. „W przemyśle rozrywkowym istnieje dziwne poczucie, że jeśli masz do czynienia z fikcją, to nie wpłynie ona na świat. Trzeba dość mocno walczyć, by uświadomić ludziom, jaki wpływ mają obrazy, które konsumujemy”
Reżyser Force Majeure zauważył później, że świat szybko odchodzi od „społeczeństwa opartego na tekście i przechodzi do społeczeństwa opartego na obrazie”, zwłaszcza dzięki codziennemu korzystaniu ze smartfonów i mediów społecznościowych. Zdaje sobie jednak sprawę, że doprowadziło to również do bardziej indywidualnych doświadczeń podczas oglądania, dlatego uważa, że jest dziś coś wyjątkowego w chodzeniu do kina i oglądaniu czegoś w grupie.
„Oferuje to coś w rodzaju zgromadzenia obywateli, wszyscy reagują i zaczynają wspólnie formułować pewne rzeczy. Fizyczne spotkania, na których można przedyskutować to, czego się doświadczyło, będą coraz ważniejsze, ponieważ ludzie przenoszą się do metaświata” – powiedział Östlund w odniesieniu do znaczenia teatrów. „W końcu zdaliśmy sobie sprawę, że jego wyjątkowym punktem nie jest duży ekran. To konieczność przetwarzania informacji w zupełnie inny sposób, ponieważ ktoś może zapytać cię o zdanie. Kiedy oglądasz rzeczy indywidualnie, nie przetwarzasz obrazów w sposób intelektualny, ale jak zombie.”