Dwanaście lat po uruchomieniu Instagrama, nie jest nowością, że niczyje życie nie jest naprawdę tak błogie, jak to wygląda na ich starannie pielęgnowanych kanałach. Jednak, jak Becky (Erin Doherty) może zaświadczyć, może być trudno pamiętać, że kiedy utknął w run-down dwupokojowe mieszkanie na niemodnej stronie Bristol z chorą matką, poring nad snapshots z dużo ładniejsze, posher życie kogoś, kogo kiedyś znał.
W rzeczywistości, zajmie większość z sześciu godzinnych odcinków Chloe, aby Becky dowiedziała się, jak bardzo nieuporządkowane i niespokojne było życie jej przyjaciółki z dzieciństwa Chloe Fairbourne (Poppy Gilbert). Ale jeśli serial ostatecznie oferuje niewiele rewelacji, których nie widzieliśmy wcześniej, to wciąż są to te, które brzmią mniej lub bardziej prawdziwie, zwłaszcza z hipnotyzującym występem Doherty w centrum.
Chloe
The Bottom Line’Ingrid Goes West’ spotyka 'Dziewczynę z pociągu’, z zabawnym rezultatem.
Data premiery: piątek, 24 czerwca (Prime Video)
Obsada: Erin Doherty, Billy Howle, Pippa Bennett-Warner, Poppy Gilbert, Lisa Palfrey, Jack Farthing, Brandon Micheal-Hall, Alexander Eliot, Akshay Khanna
Twórca: Alice Seabright
Centralne założenie Chloe jest skrzyżowaniem Ingrid Goes West (która sama jest riffem na Utalentowanym Panu Ripley’u) i Dziewczyną z pociągu (lub jakimkolwiek innym domowym thrillerem z „Dziewczyną” lub „Kobietą” w tytule), z odrobiną Killing Eve oka do godnej pozazdroszczenia mody z wyższej półki.
Kiedy poznajemy ją po raz pierwszy, Becky jest nikim, kto spędza swoje dni, trudząc się w nieciekawej pracy tymczasowej, kiedy nie martwi się o swoją coraz bardziej cierpiącą na demencję matkę (Lisa Palfrey). Ale ona już ma smak na dobre życie – zaostrzone przez jej obsesyjnej konsumpcji aspiracyjnych postów Chloe w mediach społecznościowych – i talent do worming jej drogę do niego. Przy pewnej okazji, zapisuje się na przyjęcie koktajlowe używając nazwiska swojego szefa i pojawia się w eleganckim płaszczu, który ukradła współpracownikowi, tylko po to, by spędzić kilka godzin popijając darmowe wino wśród modnego i bogatego tłumu.
Rano Becky budzi się, by odkryć, że Chloe zmarła po tym, jak uczestniczyła w imprezie dla swojego przystojnego męża polityka, Elliota (Billy Howle). Jeszcze dziwniejszym odkryciem jest to, że numer Becky był ostatnim, na który dzwoniła Chloe, choć obie nie rozmawiały od lat.
Niespokojna i ciekawa, Becky zaczyna infiltrować krąg Chloe w poszukiwaniu odpowiedzi; jeśli jej wysiłki pozwolą jej żyć fantazją o pozornie zaczarowanym życiu Chloe, tym lepiej. Uzbrojona w fałszywe imię i nazwisko („Sasha Miles”) oraz stos designerskich strojów kupionych na kredyt, Becky w zasadzie staje się Chloe – nie tylko zadaje się z jej przyjaciółmi, w tym z BFF Livią (Pippa Bennett-Warner), ale posuwa się tak daleko, że umawia się z jej wdowcem. W nocy, gdy Elliot zasnął, Becky wędruje po domu Chloe, przeszukując jej rzeczy, zanim wróci do swojego łóżka.
Jak w przypadku większości programów o oszustach i podszywaczach, duża część przyjemności z Chloe polega na obserwowaniu, jak Becky uchodzi z życiem. Udaje jej się to po części dlatego, że jest sprytna, a po części dlatego, że twórczyni Alice Seabright nie przejmuje się zbytnio wiarygodnością świata rzeczywistego. (Gdzie byłaby zabawa w tym?) Ale to również dlatego, że przyjaciele Chloe są zbyt powierzchowne, aby spojrzeć poza fakt, że „Sasha” wydaje się mieć odpowiedni wygląd, spędzać czas w odpowiednich miejscach i name-drop odpowiednich ludzi, i zbyt egocentryczne, aby zauważyć, że wydaje się mieć niezwykły dar do bycia dokładnie to, czego potrzebują i nic więcej: Ona może być chętny asystent, improwizowana opiekunka do dzieci, ramię do płaczu na, prosząc nic od nich, ale okazja, aby pomóc.
Tylko Josh (Brandon Micheal-Hall), na-again, off-again zainteresowanie miłości, który jest sam coś z outsiderem – jest na obrzeżach ich sceny, a Amerykanin do buta – jest na Becky gry, dzięki bardziej do szczęśliwego czasu niż imponujące umiejętności detektywistyczne z jego strony.
Doherty, która wybiła się jako twarda księżniczka Anna w The Crown, jest cudowna w roli, która jest jednocześnie magnetyczna i odpychająca. Prześlizguje się między zimną kalkulacją a szczerym ciepłem, uciążliwą niepewnością a zgrabną kompetencją. „Jadę w nowe miejsce, poznaję nowych przyjaciół. To nie robi różnicy. Nadal tkwię w byciu sobą” – rozpacza w rzadkim momencie wrażliwości. Doherty rozumie, że Becky nie rozumie, że jej niezdolność do bycia sobą jest paradoksalnie jedną z jej cech definiujących.
Jako przyjaciele Chloe, Bennett-Warner i Jack Farthing podobnie mają do czynienia z odkrywaniem warstw postaci, które na początku wydają się być łatwo identyfikowalnymi typami, choć to cichy, intensywny Howle (ostatnio widziany opłakujący kolejną zmarłą żonę w Pod sztandarem nieba) okazuje się najtrudniejszy do odwrócenia wzroku.
Tymczasem Chloe Gilberta pozostaje czymś w rodzaju enigmy. Wspólna historia Becky i Chloe jest zarysowana w przerywanych retrospekcjach przez całą serię, a dopiero w finale staje się jasne, co je rozdzieliło. Nawet wtedy, Chloe unika zbyt schludnego zamknięcia tajemnicy, kim naprawdę była Chloe, dlaczego Chloe naprawdę nazywała się Becky i co naprawdę stało się z Chloe.
Becky może myśleć, że wie, ale wcześniej widzieliśmy, jak Becky wyobraża sobie ostatnie chwile Chloe w kółko, za każdym razem z innymi szczegółami, w oparciu o jakiekolwiek nowe fakty, które właśnie odkryła. Zrozumienie Chloe, że życie jest bardziej skomplikowane niż może się wydawać na mediach społecznościowych rozciąga się, łaskawie, do śmierci.
To Becky, z którą serial zdaje się nie do końca wiedzieć, co zrobić. Chloe jest skonstruowana tak, by dawać maksymalną satysfakcję: Stawka rośnie z każdym odcinkiem tak zręcznie, że podobnie jak Becky, nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak bardzo się zagalopowała, dopóki nie jest za późno, a potem następuje dramatyczna konfrontacja, która przynosi długo oczekiwane odpowiedzi i upragnioną zemstę. (Chociaż jeden, który opiera się na head-scratcher decyzji z Becky, najwyraźniej napędzany bardziej przez fabułę potrzebę wiązania luźne końce niż przez jakiekolwiek rzeczywiste potrzeby z jej strony)
Ale to również zamienia rolę Becky w coś bardziej prostego niż to było, błyszcząc (choć nie całkowicie szlifowanie off) poszarpane krawędzie, które uczyniły ją tak wyjątkowo atrakcyjne. W końcu, jak się wydaje, nawet Chloe nie może oprzeć się pokusie upiększenia jej trochę dla przyjemności. Cała seria kończy się na ujęciu zachodu słońca, jego złotego blasku odbijającego się w delikatnie kaskadowej wodzie. To jest słodko-gorzkie. Jest piękne. Jest pozytywnie Instagram-worthy.