[Ta historia zawiera łagodne spoilery dotyczące piątego sezonu serialu Hulu The Handmaid’s Tale oraz serialu Peacock A Friend of the Family.]
W dniu, w którym The Handmaid’s Tale wypuścił finał piątego sezonu, Mckenna Grace, która gra w serialu Hulu rolę Esther Keys, postanowiła podzielić się czymś osobistym.
Wraz z wideo siebie w odzysku po operacji kręgosłupa, Grace wzięła na media społecznościowe, aby podziękować swojemu chirurgowi i ujawnić, jak życie naśladowało sztukę, gdy tygodnie wcześniej obserwowała swoją postać służebnicy leżącą w szpitalnym łóżku, podczas gdy ona, w czasie rzeczywistym, była w szpitalnym łóżku. „Media społecznościowe odzwierciedlają tylko to, co chcemy, aby ludzie wiedzieli – często nie widzimy brzydkich, trudnych, mniej pochlebnych stron osoby i jej życia” – napisała, częściowo, z obietnicą, że wkrótce rozwinie się dalej.
Jak się okazuje, Grace dochodziła do siebie po operacji naprawiającej jej skoliozę, coś, co u 16-letniej aktorki zdiagnozowano w wieku 12 lat. „Starałam się być prywatna na ten temat,” mówi The Hollywood Reporter o swoich ostatnich czterech latach na planach filmowych i telewizyjnych oraz na imprezach branżowych. „Jeszcze w czasach, gdy miałam usztywnienie pleców podczas kręcenia Ghostbusters: Afterlife, nie było zbyt wiele ukrywania dużego starego clunky, masywnego aparatu na plecy. Ale przez większość czasu po prostu trzymałem to dla siebie.”
Grace występuje w telewizji w dwóch uznanych dramatach, które niedawno wydały swoje pełne sezony. W serialu Hulu The Handmaid’s Tale, który wyemitował finał piątego sezonu 9 listopada, powraca jako Esther, ognista była żona dziecka, a teraz służebnica, która spędziła większość sezonu w śpiączce po tym, jak została seksualnie zaatakowana przez dowódcę. W odcinku na szpitalnym łóżku Esther budzi się, aby dowiedzieć się, że jest w ciąży z gwałtu i dostarcza wściekły występ ze swoją partnerką sceniczną Ann Dowd, która gra przerażającą ciotkę Lydię.
W serialu Peacock’s A Friend of the Family,, który zakończył swój bieg 10 listopada, serial oparty na prawdziwej historii po raz pierwszy przedstawionej w dokuseries Netflix’a Abducted in Plain Sight, Grace gra starszą wersję Jana Broberga, który został uprowadzony dwukrotnie, w wieku 12 i 14 lat, i wykorzystywany seksualnie przez przyjaciela rodziny (granego przez Jake’a Lacy’ego) w latach 70-tych. Broberg, producent serialu, pracował z Grace nad rolą.
Poniżej, w rozmowie z The Hollywood Reporter, Grace wyjaśnia, dlaczego nie miała wyboru, jak tylko wbić szpilkę w swój napięty harmonogram, aby poddać się operacji korygującej jej krzywy kręgosłup, otwiera się na temat tej podróży i rekonwalescencji, a także ujawnia, dlaczego zajmuje się tak ciężkimi, ale dostosowanymi do wieku rolami: „Jeśli czujemy się tak niekomfortowo, gdy ja odgrywam te sceny, dlaczego nie robimy czegoś dla młodych kobiet, które przez to przechodzą?”
Otworzyłaś się na temat swojej skoliozy i uczuć związanych z Twoim ciałem w nowej piosence „Self Dysmorphia” i uderzył mnie ten tekst, ponieważ w wywiadach emanujesz taką pozytywnością. Jakie to uczucie mówić głośno o doświadczeniu, przez które przechodzisz tak prywatnie?
To trochę dziwne! Uważam, że prezentuję się jako bardzo szczęśliwa osoba – ponieważ jestem bardzo szczęśliwą osobą! Lubię utrzymywać moje życie osobiste w nieco bardziej osobistym stanie, aby móc mieć dzieciństwo i odnaleźć się jako nastolatka. Trochę dziwnie jest więc wyrzucać na świat te głęboko osobiste myśli i zmagania. Ale mam nadzieję, że opowiadając o moich zmaganiach z operacją i kręgosłupem oraz o mojej piosence, mam nadzieję, że może ludzie, którzy przechodzą przez to samo, poczują się mniej samotni. Myślę, że ważne jest, aby pokazać, że nie ma znaczenia, jak to wygląda na zewnątrz, że każdy przechodzi przez wiele zmagań w naszym życiu.
Nie wiedziałam zbyt wiele o operacji, oprócz tego, co mówili mi moi lekarze. Próbowałem znaleźć jakieś rzeczy online i byłem naprawdę, naprawdę przerażony i nie chciałem robić operacji. Ale szczerze mówiąc, to była najlepsza rzecz, jaką kiedykolwiek zrobiłam.
Kiedy po raz pierwszy opublikowałeś na TikTok ze szpitalnego łóżka, powiedziałeś, że ostatnie cztery lata były walką. Czy dowiedziałaś się, że masz skoliozę w wieku 12 lat?
Tak, dowiedziałem się. Mój tata jest chirurgiem. Jestem bardzo czułą osobą, więc często przytulam się do rodziców i zawsze, kiedy się do niego przytulałam, on czuł moje plecy i mój kręgosłup, i mówił mi, że moje plecy są dziwne. Nie chodziłam do szkoły, a w szkole robią badania na skoliozę, więc mój tata zrobił mi jedno i powiedział: „O tak, to ty” A potem było już tylko coraz gorzej. Miałem ortezę na plecy. Kiedy kręciłem w 2021 roku Ghostbusters : Afterlife, miałem jedną, ale nigdy jej nie nosiłem. Potem miałam operację i to była naprawdę dziwna, niefajna walka, z którą musiałam się zmierzyć, zwłaszcza idąc na premiery i dywany, a nawet podczas zdjęć. Ludzie mówią: „Mckenna, musisz stanąć na swoim miejscu i nie opierać się na jednej z nóg”, ponieważ przenosisz ciężar ciała na jedną z nóg i wygląda to nierówno. A ja odpowiadam: „Chłopaki, stoję tak prosto, jak tylko mogę”
Czy powiedziałbyś ludziom, gdy znalazłeś się w takich sytuacjach, czy też wybrałbyś i zachowałbyś prywatność w tej sprawie?
Starałem się być prywatny w tej sprawie. Na Ghostbusters, nie było dużo ukrywania wielkiego starego, masywnego aparatu na plecy. Ale przez większość czasu, trzymałem to dla siebie. Mimo, że nie jest to rzecz, która jest zobowiązaniem, nie chciałem, żeby produkcje zbytnio się nad tym zastanawiały i myślały, że jestem zobowiązaniem. Zawsze chciałem grać superbohatera i nie chciałem, żeby ludzie wiedzieli, że z moim kręgosłupem jest coś nie tak. Ale w końcu, przez około rok przed operacją, musiałem powiedzieć o tym producentom, ponieważ moje biodro było tak wyraźnie wyższe niż drugie. Zachowywałam to dla siebie, dopóki nie znalazłam się na przymiarkach i nie musiałam powiedzieć garderobianym: „Hej, moje biodro jest wyższe niż drugie, i czasami muszę dopasować spódnice, sukienki lub spodnie, żeby nie wyglądały na takie same.”
The Handmaid’s Tale Twórca Bruce Miller powiedział mi, że twój harmonogram był tak zajęty, że miał cię na mniej czasu filmowego w tym sezonie. Widzę na IMDB, że masz pięć nadchodzących projektów. Co skłoniło cię do przerwania swojego napiętego harmonogramu pracy i powiedzenia „OK, teraz zrobię tę operację”?
Bardzo trudno było zaplanować operację w środku wszystkiego, co robiłem. Kręciłem od około maja, a potem prosto z tego projektu przeszedłem do innego, w którym pracowałem sześć dni w tygodniu – jak w godzinach dla dorosłych – i to przez miesiąc. Potem dosłownie poleciałem z tego projektu do Nowego Jorku, żeby coś zrobić, a potem wróciłem do Los Angeles w noc przed operacją.
Czy przez cały ten czas również odczuwałeś ból?
Przed operacją? Mam na myśli to, że lubię pracować i pracować, i iść i iść, aż fizycznie nie mogę już więcej, to jest po prostu typ osoby, którą jestem. Kocham moją pracę i kocham to, co robię, więc jeśli czuję się obolała lub mam siniaka, uraz lub uderzenie od pracy, to kopię to. To jak blizny po bitwie! Moje biodro przeszkadzałoby mi co jakiś czas i to miało związek z moimi plecami, ale na szczęście skolioza nie wiąże się z dużym bólem, chyba że jest super ciężka.
Jeśli osiągniesz 45-stopniową krzywiznę, to jest to punkt, w którym będziesz musiał mieć operację, bo inaczej, przez resztę życia, to będzie postępować o kolejny stopień, aż 20 lat w dół drogi będziesz, nie wiem, w swoich latach 30-tych i nagle masz 60-stopniową krzywiznę i to zaczyna wpływać na twoje płuca i inne rzeczy, a to byłoby super złe. Byłem 47-stopniowym krzywym. Ale teraz mam 6 stopni, co jest szalone!
Ile czasu minęło od operacji?
Minęło już około pięciu tygodni. Dziś rano właściwie po raz pierwszy poszedłem na siłownię. Zaczynam wracać do moich regularnych działań. Chcę dostać się w kształcie teraz , że naprawiłem mój kręgosłup ponieważ nie zdawałem sobie sprawy właśnie jak bardzo mój kręgosłup przeszkadzał mi. Ćwiczyłbym sześć dni w tygodniu i robiłbym zerowe postępy. Robiłbym wszystko tak ciężko, jak tylko mógłbym przez miesiące, i byłbym jak, „Dlaczego nie widzę wyników?” Myślę, że to było wiele z mojej ramy umysłu, ale także po operacji kręgosłupa czuję, że wyglądam najlepiej, jak kiedykolwiek miałem w moim ciele, mimo że nie ćwiczyłem od miesięcy. Myślę, że to było właśnie jak bardzo mój kręgosłup przeszkadzał mi. Czuję się jak nowa osoba. To jest szalone.
W swoich postach online, w których po raz pierwszy podzieliłaś się informacją, że przeszłaś operację kręgosłupa, mówiłaś o tym, że Twoja Handmaid’s Tale scena w szpitalu pojawiła się w tym samym czasie, kiedy Ty również znajdowałaś się w łóżku pooperacyjnym. Jak to było oglądać siebie grającą postać w trakcie rekonwalescencji i jednocześnie samemu być w trakcie rekonwalescencji?
Dzień, w którym wyszedł ten odcinek, myślę, że był również tym, w którym wyszedł mój pierwszy lub drugi odcinek A Friend of the Family. Ale Esther [w The Handmaid’s Tale] była w szpitalnym łóżku miotając się, a ja byłam w moim szpitalnym łóżku i nie mogłam się ruszyć. To był chyba mój pierwszy dzień po operacji. Byłam na takich lekach przeciwbólowych i ciągle mówiłam mamie: „Zrób filmik dla takich i takich, chcę ich pozdrowić” A moja mama mówiła: „Będziesz żałować, że wysyłasz te wszystkie filmiki” Zrobiłem jeden dla pana Bruce’a Millera, „Spójrz, Bruce, jestem w szpitalnym łóżku!” A potem próbowałem odtworzyć moją scenę, ale byłem jak, „Nie mogę się ruszyć!” Potem zobaczyłem go na premierze finału i byłem jak, „O mój Boże! Zapomniałem, że ci to wysłałem!”
Nie mieliśmy okazji zobaczyć tak dużo Esther jak chcieliśmy w tym sezonie. Jak opisałabyś swój związek z tą postacią?
Nie spędziłam też tyle czasu grając ją, ile bym chciała, bo zawsze jestem zaszczycona, że mogę występować w The Handmaid’s Tale, a oni tak bardzo dostosowali się do mojego harmonogramu i szaleństwa w ostatnim roku. Ale uwielbiam wchodzić do tego serialu. Uwielbiam być jego częścią, nawet jeśli jest tak straszny!
Rzeczywiście: W tym sezonie Esther zostaje zgwałcona, truje siebie i swoją najbliższą przyjaciółkę Janine (Madeline Brewer), zapada w śpiączkę, a następnie wychodzi z niej tylko po to, by dowiedzieć się, że jest w ciąży ze swoim gwałcicielem – a potem zostaje o to obwiniona przez ciotkę Lydię (Ann Dowd).
Tak, to było szalone. Czytałem scenariusz odcinka drugiego i pamiętam, że dostałem SMS-a od panny Madeline, która gra Janine, i powiedziała: „Ty mały bachorze! Nie mogę uwierzyć!” A ja na to: „Czekaj, co się stało?” Więc skończyłam czytać scenariusz i przeczytałam tę końcową scenę, w której ją otruję, i byłam jak, „Woah, naprawdę odchodzę. Czekaj, dlaczego kaszlę krwią?” I wtedy każdy scenariusz, który dostałem, w którym była moja postać, był jak cios za ciosem!
Scena między Esther a ciotką Lydią, w której Lydia pyta Esther, czy zrobiła coś, by „wywołać” atak, pokazała Esther prezentującą nowy poziom gniewu. Do czego sięgasz, by znaleźć ten rodzaj gniewu?
Nie jestem do końca pewien! Słucham dużo muzyki, aby wejść w stan emocjonalny dla danej sceny. Ale to było prawie ćwiczenie aktorskie, ponieważ zostałem pozbawiony możliwości używania rąk, nóg czy ciała i jakiejkolwiek fizyczności do tej sceny; wszystko co miałem to moja twarz i te kajdanki. Wciąż proponowali mi, żeby mnie rozkuć między ujęciami albo wyłożyć kajdanki, ale ja mówiłem: „Nie ma sprawy, po prostu zostanę tu i będę w tym siedział”
Chyba po prostu byłam wściekła na Esther i to co przeszła. Dostaję takie pytania i naprawdę, nie wiem. Nie czuję tego typu wściekłości w moim codziennym życiu. Po prostu to robię, a potem wychodzę z tego i zdaję sobie sprawę, że robiłem to przez wiele godzin i nie wiem, gdzie się podziałem. Miałem te masywne siniaki na nadgarstku za to, że szedłem tak szybko. Moje nadgarstki były tak szalenie spuchnięte i posiniaczone następnego dnia.
W poprzednim sezonie mówiliśmy o twoim atucie do bycia mniej więcej w tym samym wieku co Esther, a to dotyczy również twojej Przyjaciela rodziny roli Jan Broberg. Kiedy kręciłaś ten sezon The Handmaid’s Tale, Roe v. Wade było jeszcze nietknięte. Ale sezon ukazał się po jej obaleniu. Jak historia Esther się odbija?
To po prostu przerażające oglądać ten serial i widzieć jak bardzo staje się on zawsze aktualny, ponieważ kręciliśmy go zanim wszystko się wydarzyło. Pamiętam, że wszystko się działo i czułam się jak szalona oglądając [z The Handmaid’s Tale], i to jest przerażające. Ale to było piękne usłyszeć historie ludzi i usłyszeć, że zostali poruszeni przez mój występ. Pięknie jest słyszeć reakcję na spektakl lub reakcje.
Czy rozmawialiście o powrocie na szósty i ostatni sezon The Handmaid’s Tale?
Mam nadzieję, że tak! Moje usta są zamknięte, ale wrócę po wszystko Handmaid’s Tale chce mnie.
Bruce Miller przedrzeźniał po finale, że zarówno Esther jak i Janine wciąż tam są, jako te nasiona rebeliantów, które rosną i są niebezpieczne. Jeśli dostaniemy szansę na zawiązanie historii Esther, co chcielibyście zobaczyć od niej w ostatnim sezonie?
Nie wiem. Czuję, że mógłbym pójść optymistyczną drogą i powiedzieć, że mam nadzieję, że nic jej nie jest. Ale spójrzmy na to, co się stało w tym sezonie. Spójrzmy na ten serial. Nie wiem, co się z nią stanie i zdecydowanie się boję, ale mam tylko nadzieję, że bez względu na to, co się stanie, może uda jej się zrzucić trochę piekła na Gilead.
W filmie Peacock’a A Friend of the Family, również poruszasz temat wykorzystywania seksualnego z inną postacią dostosowaną do wieku. Co przyciąga Cię do tego typu ról i co sprawiło, że chciałeś opowiedzieć historię Jana Broberga?
Jestem po prostu zaszczycona, że mogę grać role, które są właściwie w moim wieku. Grać te młode kobiety, które przez to przechodzą, bo to jest dokładnie to, co cały czas mówię o graniu w moim wieku w Handmaid’s Tale: Jeśli jesteśmy tak niekomfortowi ze mną odgrywającą te sceny, dlaczego nie robimy czegoś dla młodych kobiet, które przez to przechodzą? Role dramatyczne są dla mnie najbardziej satysfakcjonujące jako aktor, ale również uważam, że te historie są ważne do opowiedzenia i że jestem w stanie być częścią czegoś, co jest większe niż ja sam. Możliwość mówienia o tym i posiadania nieco większej platformy do edukowania ludzi, myślę, że to niesamowite.
Miałeś okazję porozmawiać z prawdziwą Jan Broberg, która była bardzo zaangażowana w serial; pojawia się nawet w małej roli jako twój terapeuta na końcu. Jakie były niektóre z rozmów między wami na temat tego, co miałeś nadzieję osiągnąć pomagając opowiedzieć jej prawdziwą historię?
Po pierwsze, czy mogę powiedzieć, że pani Jan jest jedną z najpiękniejszych i najbardziej niesamowitych osób, jakie kiedykolwiek poznałam? I jestem zaszczycona, że mogłam być częścią opowiadania jej historii. Myślę, że to naprawdę ważne, aby jej historia wyszła na światło dzienne, aby mieć nadzieję, że edukuje ludzi i pokazuje ludziom [co się stało]. Mam nadzieję, że ludzie zrozumieją. Rodzina znalazła się pod ostrzałem po tym, jak wyszedł dokument [Netflix’s Abducted In Plain Sight]. Ludzie atakowali ich rodzinę, a ja uważam, że to niesprawiedliwe, ponieważ to nie jest tak, że podjęli którąkolwiek z tych decyzji dobrowolnie, a oni byli bardzo otwarci na to, że podjęli każdą złą decyzję w książce. Panna Jan mówi nawet, że jej rodzina jest powodem, dla którego przetrwała to wszystko, wracając do siebie. Miejmy nadzieję, że ludzie mogą zrozumieć i zobaczyć, dlaczego Brobergowie podjęli decyzje, które podjęli i co naprawdę się stało, i miejmy nadzieję, że może to być trochę lekcja nauki. Nawet jeśli w dzisiejszych czasach wiemy o wiele więcej niż oni wiedzieli w latach 70. w swoim małym miasteczku w Pocatello, Idaho
Czy rozmawiał Pan z Jan Broberg i czy jest ona zadowolona z przyjęcia?
Myślę, że jest z tego zadowolona. Często z nią rozmawiam. Naprawdę kocham panią Jan. Bardzo się bałam, że moje odcinki wyjdą, bo miałam nadzieję, że zrobiłam to dobrze. A ona była dla mnie bardzo, bardzo miła.
Czy to była Twoja ostatnia rola przed operacją?
Nie. Moją ostatnią rolą przed operacją był film o nazwie Spider & Jessie. Gram tam Spidera i miałem dużo ciężkiego biegania, trochę akcji i trochę akrobacji. A po operacji byłam jak „Jasna cholera, nie wyobrażam sobie robienia czegokolwiek z tego ponownie” Przynajmniej nie przez minutę – wrócę do tego!
W tych wszystkich rolach widać, że radzisz sobie z traumą, uzależnieniem i nadużyciami. Jaki jest twój proces odpuszczania i zostawiania ich za sobą?
Na szczęście zawsze miałem moich rodziców, którzy zawsze byli tak wspierający dla mnie i moich decyzji w aktorstwie. Więc poza aktorstwem mam swoją rodzinę, psa i własne życie, które mogę oddzielić od moich ról. Słucham dużo muzyki, żeby wejść w jakieś miejsce, a potem słucham dużo muzyki, żeby się z niego wydostać. Właśnie ostatnio płakałam w samochodzie, słuchając czegoś, bo przypomniało mi to jedną scenę. Muzyka robi to dla mnie i uważam, że jest to naprawdę pomocne.
Te role są zawsze naprawdę dużą częścią mojego życia i zawsze będą częścią mnie, ale jest to emocja, którą oszukujesz siebie, aby czuć, a następnie musisz dowiedzieć się, jak oddzielić ją od swoich prawdziwych emocji. Zdarzało mi się, że patrząc wstecz na scenę, w której robiłem coś przez cały dzień, co było bardzo dramatyczne, o dużej intensywności, odczuwałem lekki niepokój, ponieważ moje ciało myślało, że to było prawdziwe, mimo że mój umysł wiedział, że tak nie było. Więc są to różnego rodzaju mieszane uczucia, ale na koniec dnia to aktorstwo i emocje, które zostawiam w pracy.
Czy bierzesz teraz wolne czy od razu wskakujesz do gry?
Cóż (laughs), wziąłem około pięciu tygodni wolnego po operacji, a teraz wracam do pracy. Właściwie to zaczynam pracę nad filmem w przyszłym tygodniu – jutro mam przymiarkę! Nadal nie mogę się w pełni pochylić ani zgiąć kręgosłupa na całej długości, więc całkowicie jeszcze się leczę. Ale znowu ćwiczę i zaczynam się leczyć, więc to był mój czas wolny.
Jestem naprawdę szczęśliwa. Bałem się, że skończę brać miesiące i miesiące wolne. Lubię pracować, pracować i pracować, aż nie mogę już dłużej, a potem będę chciał mieć wolne i spędzę tydzień lub dwa, a potem będę miał wielką ochotę i będę musiał iść i coś zrobić. Mam dużo zaplanowane na przyszły rok. Mam też dużo muzyki, która ma się ukazać – mam nadzieję, że wkrótce. Jestem bardzo podekscytowana tym kolejnym projektem, ponieważ będę pracować z kimś, kogo naprawdę podziwiam i kocham. W przyszłym roku mam wiele rzeczy, które będę robić i nie mogę się doczekać, aby o nich opowiedzieć.
Wywiad edytowany dla długości i jasności.
Cały piąty sezon The Handmaid’s Tale jest dostępny na Hulu, a pełna seria limitowana A Friend of the Family jest dostępna na Peacock.