Sarah Jessica Parker, tegoroczny gość podcastu The Hollywood Reporter’s Awards Chatter, jest jedną z najbardziej podziwianych aktorek w show-biznesie. Choć ma dopiero 57 lat, jest w branży już od około 45 lat. Zaczynała jako dziecko i przez dziesięciolecia wzlotów i upadków dojrzała do roli pełnoprawnej gwiazdy. W jej dorobku znajdują się tak znaczące projekty jak filmy Footloose, L.A. Story, Honeymoon in Vegas, Hocus Pocus, Ed Wood, The First Wives Club, Mars Attacks!, The Family Stone i Smart People oraz seriali telewizyjnych Square Pegs i Divorce.
Jednak na zawsze pozostanie najbardziej kojarzona z rolą Carrie Bradshaw, którą grała przez sześć sezonów serialu komediowego HBO Seks w wielkim mieście (od 1998 do 2004 roku), w jego dwóch filmowych adaptacjach (w 2008 i 2010 roku) oraz, ostatnio, w reboocie serialu HBO Max I właśnie tak…, który będzie emitowany od grudnia 2021 do lutego 2022 roku.
Vogue, opisując Seks w wielkim mieście, napisał: „Dla pokolenia kobiet ten serial niemal w pojedynkę zdefiniował, w sposób zarówno przejmujący, jak i komediowy, niepokojący i olśniewający, co to znaczy poruszać się wśród wyzwań i triumfów przyjaźni, miłości i kariery, poprzez zazębiające się historie czterech najlepszych przyjaciółek w Nowym Jorku przełomu tysiącleci.” (Za występ w serialu Parker otrzymała nagrodę Emmy, cztery Złote Globy i nagrodę SAG, a jako jedna z jego producentek zdobyła kolejną Emmy i dwa Złote Globy) Teraz, prawie ćwierć wieku po tym, jak Seks w Wielkim Mieście przedstawił nam Carrie i jej przyjaciół, I właśnie tak… spotyka się z nimi, gdy radzą sobie z zupełnie innym Nowym Jorkiem i zupełnie innym czasem w ich życiu.
W trakcie rozmowy Parker – która niedawno została uznana przez magazyn TIME za jedną ze 100 najbardziej wpływowych osób na świecie – opowiada o dorastaniu jako jedno z ośmiorga dzieci w rodzinie, która ledwo wiązała koniec z końcem, i o tym, jak w tych okolicznościach odkryła w sobie pasję do aktorstwa; o tym, że jej niekonwencjonalna uroda nie została dostrzeżona, dopóki Steve Martin nie obsadził jej w roli pożądanej kobiety w filmie L.A. Story z 1991 r., i o tym, jak jej niekonwencjonalna uroda nie została doceniona, dopóki nie zagrała w filmie Steve Martin. Story, i jak to zmieniło bieg jej kariery; dlaczego 25 lat temu bardzo niechętnie przyjęła rolę Carrie, postaci, której doświadczenie bycia singielką w Nowym Jorku w niczym nie przypominało jej własnego; i jak to było powrócić do tej postaci 12 lat po jej ostatnim występie, poruszając jednocześnie kwestię braku różnorodności, za który krytykowano Seks w wielkim mieście, a także nieobecności aktorki, która grała Samanthę, Kim Cattrall, z powodów, które Parker po raz pierwszy szczegółowo omawia.