Wraz z rozpoczynającymi się wyborami parlamentarnymi w 2022 roku i tym, co z pewnością będzie gorącym cyklem wyborów prezydenckich tuż za horyzontem, gwiazdorscy dziennikarze są bardzo poszukiwani. Ale chociaż kotwice telewizyjne i korespondenci widzieli, jak ich profile (i rekompensaty) rosną przez dziesięciolecia, ostatnie kilka lat szczególnie przyspieszyło tę zmianę.
„Utalentowani dziennikarze w ciągu ostatnich pięciu lat stali się gwiazdami we własnej osobie”, mówi współprezes UTA Jay Sures, zwracając uwagę na klientów swojej agencji: „Tacy jak Don Lemon, David Muir, Anderson Cooper, Bret Baier, Jake Tapper, Norah O’Donnell. To są gwiazdy. Są gwiazdami, które chodzą po ulicach. I w związku z tym są wynagradzani w sposób współmierny do tego, co wnoszą do swoich pracodawców, czyli są prawdziwym zaufanym źródłem w wiadomościach – ludzie lubią ich oglądać z różnych powodów.”
Te wysoko postawione kotwice mogą teraz rozsądnie oczekiwać umów, które w sumie w ośmiu cyfr rocznie, zwłaszcza jeśli obejmują inne projekty, takie jak podcasty lub umowy rozwoju. W związku z tym, że zbliża się nowy cykl wyborczy, gwiazdy dziennikarstwa szukają sposobów na to, by stać się częścią rozmowy i pozostać na pierwszym miejscu dla fanów wiadomości i zwykłych widzów, niezależnie od tego, czy płacą za telewizję kablową, czy nie. Pomaga w tym fakt, że wiadomości są jednym z jedynych programów, które konsekwentnie dobrze radzą sobie w telewizji linearnej, nawet w sytuacji, gdy zwyczaje konsumentów (nie wspominając o modelach biznesowych korporacji) przesunęły się w kierunku streamingu na żądanie.
„Nie bez powodu ABC’s World News Tonight With David Muir jest najczęściej oglądanym programem w telewizji poza sportem,” mówi partner WME Bradley Singer. „To wiele mówi o zachowaniu widzów i wartości telewizyjnych wiadomości”.
Zatłoczony krajobraz medialny w 2022 roku wygląda zupełnie inaczej niż w latach 80-tych i wczesnych 90-tych, kiedy to miejsce za biurkiem porannego lub wieczornego prezentera było jedyną nadzieją dziennikarza na milionową wypłatę.
Ale to powstanie wiadomości kablowych – zwłaszcza CNN podczas wojny w Zatoce Perskiej i Fox News po 9/11 – dramatycznie rozszerzyło krajobraz dla prezenterów i dla ich agentów, którzy sprytnie rozpoznali, że prezenterzy z listy A mogą odwrócić przekaz informacyjny tak samo skutecznie, jak gwiazda z listy A może odwrócić gasnący serial sieciowy.
To właśnie ten medialny wszechświat pomógł przekształcić firmy takie jak N.S. Bienstock, prowadzone przez Richarda Leibnera i Carole Cooper, w potężne agencje w przestrzeni wiadomości i informacji. UTA nabyła Bienstock w 2014 roku, co, jak zauważył wówczas THR, natychmiast dało agencji „wiodący udział w rynku” w branży broadcast news.
Wraz ze wzrostem strumieniowego wideo, pojawieniem się podcastów jako opłacalnego biznesu, gwałtownym wzrostem mediów cyfrowych i, według słów Suresa, „nienasyconym pragnieniem świeżych treści”, ostatnie osiem lat mogło przynieść tyle samo zmian w biznesie newsowym, co poprzednie 80.
„Ostatnie kilka lat pokazało, że jedyną rzeczą, która jest stała jest zmiana”, mówi agent CAA Rachel Adler.
Więc chociaż Edward R. Murrow, Barbara Walters i Dan Rather utorowali drogę dzisiejszym dziennikarzom nie tylko do sławy, ale i do fortuny, możliwości są dziś o wiele większe niż wtedy.
„Być teraz dziennikarzem, być teraz nadawcą, nie oznacza, że musisz mieć umowę z telewizją” – mówi Singer. „Oznacza to, że możesz robić wiadomości strumieniowe, możesz robić podcasty. Może jesteś korespondentem w sieci nadawczej, może jesteś w kablówce, może robisz rzeczy dla Netflixa.”
Wśród supergwiazdorskich dziennikarzy i gospodarzy, to coraz częściej oznacza umowy produkcyjne. Robin Roberts, George Stephanopoulos, Jenna Bush Hager, Rachel Maddow, Sunny Hostin – wszyscy podpisali umowy na produkcję specjalnych programów, filmów dokumentalnych, podcastów i innych programów dla swoich korporacyjnych firm macierzystych.
Maddow, najczęściej oglądana prowadząca w MSNBC, przechodzi z prowadzenia programu pięć razy w tygodniu na jeden wieczór w tygodniu, aby mogła pracować nad projektami zewnętrznymi, w tym nad filmem w reżyserii Bena Stillera opartym na jej książce i podcaście Bag Man. (WME wynegocjowało ten megadeal w zeszłym roku.) „Lubią to, ponieważ jest to przedsiębiorcze i daje im kolejne ujście, ale jest to również dobry biznes,” mówi Singer. „Jeśli płacisz tym ludziom dużo pieniędzy, aby byli gwiazdami wewnątrz twojej korporacji, dlaczego nie zlecić im produkcji innych rodzajów treści?”
Ale możliwości są szersze niż to. Weźmy pod uwagę korespondentkę ABC News ds. biznesu, technologii i ekonomii, Rebeccę Jarvis: Przemawiając do kameralnej sali pełnej czołowych reklamodawców Disneya 25 kwietnia, Jarvis przypomniała historię, która utkwiła jej w pamięci przez lata, od czasu, gdy zaproponowano jej profil o początkującym geniuszu z Doliny Krzemowej: założycielce Theranos Elizabeth Holmes.
Jarvis nigdy nie pokryła tego pitchu, ale lata później, interakcja doprowadziła do jej hostingu wyprodukowanego przez ABC News, nagradzanego podcastu The Dropout, który z kolei został zaadaptowany jako limitowany serial dla Hulu, z Jarvis jako producentem. „Musiała walczyć [skeptics at ABC], by The Dropout został zrealizowany; wystartował jak szalony, a my sprzedaliśmy go Fox Searchlight i Hulu w wojnie ofertowej” – wspomina Sures.
Ale opłaca się też być oportunistą i chcieć odejść od tradycyjnej widowni, zakładając, że istnieją odbiorcy wiadomości, którzy nie mieli styczności z twoją pracą.
„Istnieje prawdziwa ekonomia twórcy, jeśli chodzi o biznes informacyjny” – mówi Adler.
Jako przykład podaje nagrodzonego Pulitzerem pisarza Jona Meachama, który w czasie pandemii postanowił uruchomić podcast, Hope, Through History. „Jego podcastu słucha mnóstwo osób w wieku od 18 do 35 lat” – mówi Adler, zauważając, że jest to grupa znacznie młodsza niż konsumenci wiadomości w innych miejscach. 'Idź tam, gdzie jest publiczność’ to całkiem dobry pomysł w każdym biznesie.”
I to może tłumaczyć nacisk na streaming przez wszystkie organizacje informacyjne. Podczas gdy niektóre z nich mogą być już nieudane (RIP, CNN+), każda telewizyjna organizacja informacyjna inwestuje w przestrzeń i stawia na to, że nawet jeśli streaming nie zastąpi ich oferty linearnej, to przynajmniej wprowadzi nowych, młodszych konsumentów do ich ekosystemu informacyjnego. Wystarczy spojrzeć na O’Donnell z CBS, która prowadzi odnowioną wersję programu Murrowa Person to Person dla serwisu streamingowego CBS News. Lub dowolną liczbę umów, które zawierają zarówno strumieniowe i liniowe TV, takie jak MSNBC niedawno umowy z Biden administracji weteran Symone Sanders, który będzie gospodarzem programów na Peacock i na MSNBC lineup weekend.
Z sieci patrząc wypełnić więcej godzin niż kiedykolwiek (rozważ NBC News Group, która ma sieci programy informacyjne, MSNBC, CNBC, Noticias Telemundo, a teraz usługi strumieniowe z wszystkich swoich marek), agencje i agenci są w pozycji, aby pomóc działy wiadomości wypełnić te godziny z ich talentem, zarówno ustalone i nowe.
Ale, co najważniejsze, nie ma żadnych oczekiwań – przynajmniej jeszcze – że streaming wyprze poranne programy sieciowe lub kablowe wiadomości primetime w najbliższej lub nawet średniej perspektywie. „Myślę, że streaming będzie odgrywał rolę w wiadomościach, ale nie sądzę, że będzie odgrywał tak dużą rolę, jak wszyscy myślą, że będzie odgrywał,” mówi Sures, zauważając trudności w produkcji i rozpowszechnianiu programów informacyjnych na żywo poprzez platformy streamingowe.
Nie oznacza to jednak, że brakuje możliwości dla aspirujących dziennikarzy A-list. Podczas gdy „liniowa” ścieżka rozpoczynania pracy w lokalnej stacji telewizyjnej o małym zasięgu i awansowania aż do podpisania kontraktu z siecią nie jest jeszcze martwa, opcje są większe niż kiedykolwiek. „Istnieje o wiele więcej sposobów na dostanie się na szczyt, że tak powiem, i sposobów na wyróżnienie się, które kiedyś nie były możliwe i nie były wartościowe” – mówi Singer.
Podcasty, magazyny, Substacks, konta TikTok i kanały YouTube to wszystko potencjalne trampoliny do występu w sieci, podobnie jak doświadczenie w innych głośnych obszarach, takich jak polityka, jak w przypadku New York Olivii Nuzzi (CAA) i The New York Times’ The Daily gospodarza podcastu Michaela Barbaro (UTA).
Sures zauważa, że sieci skupiają się na posiadaniu większej różnorodności wśród swoich talentów na antenie, reprezentując ludzi i części kraju, które w przeszłości mogły być wykluczone lub niedoreprezentowane. „Nie każdy musi być na Wschodnim Wybrzeżu, nie każdy musi być w biurze, nie każdy musi być zatrudniony przez tradycyjną firmę medialną” – mówi Adler. Mimo to, istnieją pewne linie przewodnie.
„[You have to have] obecność na ekranie, musisz być inteligentny, musisz mieć swój punkt widzenia i ludzie chcą cię oglądać” – mówi Sures. Kiedy te talenty pojawiają się, czy to w aplikacji mediów społecznościowych lub Południowej Karoliny NBC affiliate w 11 p.m. newscast, lub nawet poza ekranem w newsletterze subskrypcji, można być pewnym, że nie będzie brakowało agentów i agencji, którzy chcą wylądować im show w stale rozszerzającym się wszechświecie wiadomości telewizyjnych.
Ta historia po raz pierwszy pojawiła się w wydaniu magazynu The Hollywood Reporter z 17 maja. Kliknij tutaj, aby subskrybować.